◄◄ دانلود آلبوم جدید سمفونی گربه ها با حضور یاس+تکست
این آلبوم با محوریت موضوعی وصیتنامه با 12 ترَک و 1 اسکیت با حضور رپرهای میباشد
یاس ،مهدار ،عدنان ،انورتو ،فرشاد ،همزاد ،امیر ،پویار ،یغما ،اوین ،پدیده ،پاپوش
آهنگسازی و میکس و مستر آلبوم : پدرام
میکس و مستر آهنگ یاس : سعیدانصار
تهیه کننده آلبوم : مهردادکلهری
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
دانلود دمو:
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
دانلود آلبوم:
تکست تمامی آهنگ ها داخلشون هست(فایلی که خودم گذاشتم)
mp3 320:
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
دانلود ترک یاس به صورت تکی:
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
دانلود از موزیک باران:
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
------------------------------
مهدار / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
اينترو
زنـدگي کردن من ، مُـردن تـدريجي بود
آن چه جان کند تنم ، عمر حسابش کردم
ورس 1
جاي شُکر ، زندگي سخت ، شيرينياشم برات بي مزه و تلخ
جاي مُـشـتـات روي ديواره ، قـدِ روزايي که پشت ميله بودي تو دخمه
رنگِ قهوه‌اي به روياهات ، هديه ميکنن ، توي غم‌هات شادن !
آدم فروشاي عشق خال ، اَداي يه رفيق ، يه خائن که هميشه باهاتِ
که از زن کمترن ؛ نه پ ، کي ميگه مَردي به اون لامصبِ لاي پاهاتِ
وطن فروشاي سينه چاک ؛ منظورم و فهميدي؟ حلِ چشاتِ
وصيت ، يه نصيحت ، يه حرف مشتي ، دُرست مثل قرص خوابِ
حکم لالايي واسه نسلي که رو به انقراض ِ به زور شلاق رامِ
کمي مغرور ، يه کمي غُـد ، از هر خري ، ديگه نسازيم بُت
بايد به خودت بيايي ، لازمِ شُک ، اگر مثل من زندگيت شده شبيه جُک
اوترو
وصيت ، يه نصيحت ، خيليا عشق پريدن دارن ، ولي نمي تونن بپرن
ولي هيچوقت نمي تونن بپرن ، شبيه جک ، اين يک وصيته ، واسه تو
هميشه خائن از بين خودمونه
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
عدنان / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
ورس 1
دوباره آروم آروم ، تنهام زير نور ماهُ
ستاره ها خوش رنگ ، ولي بهتره بوي بارون
کي گاييد گوره مارو ، با اسم و رسم قانون
که داديم کلي تاوون ، نهايت شديم نابود
بزن تو جبرئيل ، خيلي وقتِ زنده ايم
بَـرده ايم و خسته ايم و کلي دل شکسته ايم
شديم شبيه سنگر ، تير خورده شد کمين
که قلب مارو نديد ، حرف مارو کس نفهميد
هيپ هاپ زندگي ، با سيگارو دوده بعد
نهايت سکته اي که پاک کردش اين بدن
آب دريا شور بود و ماهياشم مثل زهر
تو فال مثل قبر ، محالِ **** شن
محالِ نصف شب ، يه حرفي بت بگم
رک و منطقي که بعده من هم زندگي
ادامه داره فرقي داره مگه باشه عشق؟
بکارت ؟ طهارت ؟ مرده داشِ ت عين زيدش ابرو داره
داشي حيف قصه هامون نفله بشه
چي ميشه يک شب نيوفتم ياد قرضم ، ياد شهرم يادي از من
منم که ياد ندارم 25 سال تخماتيکي جز يه حسرت
ورس 2
من از اين دنيا نيستم آدمِ تاريکي هام ، من توي رويا ديدم دستم باشه دستِ يک يار
نديدم روز خوش روي سنگُ قبر خشکم ، بنويس با مداد ضربه خوردم
من يه مرد مُردم من يه سنگ خفته ام من يه درده مبهم ، من يه ترکش خورده ام ااااه
شهيدم ، شهيده مرگ مغزي ، هيپ هاپ و درده قلبيم
بيدار با زنگ تفريح ، بيمار از عمري تاخير ، بيزار از جنگِ فرضي
نديدم ، نديدم مردي باشه گيره دستي
وصيت ، نصيحت من نباشم شکر ، ها! تفسيرم بُکنند
بزار آب زندگي بپاشه توي مغزم حامل شه ؛ عامل شه ، فکر ده تا مثل من کامل شه
بدونه پاي صندوق نباختيم ما ، پاي سند باختيم اين زندگيمون
من پاي بردگي نرفتم ، ولي تو بمون هنوز و زندگي کن
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آرش انورتو / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
اينترو
بِم گفتن وصيت نامه!
خُب من چيزي تا امروز ننوشته بودم پس...
سعي کردم آيندمُ بخونم ؛ انورتو
ورس 1
يه روزي همين جاها تو همين کلاس دنيا ، معلم اسم منو صدا ميزنه
آرش جباري!
داد ميزنن غايب ؛ اعلاميه ام مياد بالا و معلم روي اسمُ عکسم نگاش مي لغزه
چون همينطور که قدم بلند تر ميشه
چراغ مرگ من عين سر سيگارم با هر دم نفسم روشن تر ميشه
يه مرگ غريب آره توي مملکت ما عاقبت يه جوون هنرمند اينه
نه انکار نکن! آينده شفافه عين کريستالي که اين همه مدت تو خونم مي رفت و
انقد به قلب شيشه ايم فشار اومد که غرورم شيکست
نگو که عينک خوش بيني بزن که عينک هم زدم و
خيلي بدتر واضح تر ديدم ، عشقم از دست رفت
اي کاش کور مي شدم! اينجوري فقط عاشق نور ميشدم و
ته دلم که مي ديدمش کيفور مي شدم
اما حالا شدم عاشقِ
کروس
روز غيبت من
وقتي که من ميرم ، وقتي که از صحنه ي رپ محو ميشه تصويرم
روزي که من رفتم... و افتخار من اينه که
واسه آدم کشتن با اين لاشي بسيجيا هيچگونه سفري به سوريه نکردم
روزي که من نيستم ، چند سال ديگه اي که مي بيني خونيه شقيقم و
اسلحه به غير از خودم نبوده دست هيچ کس... روزي که مي ميرم!
ورس 2
يه روز که من مُردم ، روزي که باکتريا به جونم مي افتن و
بدنمو تا جايي که بتونن مي خورن ، مي خوام پشتم اشک نريزيد
انگار هيچوقت نبودم ، نمي تونستم بمونم تا بيشتر حروم شم
مي خوام همتون بدونيد!
شايد عوضي بازي گاهي درآوردم ولي من يه آدم عوضي هيچوقت نبودم.
من از اسلامي شاکي بودم که ديه ي يه زنو ، از بيضه ي چپ يه مرد کمتر مي دونست
از حکومتي که کتيبه ي حقوق بشر رو برعکس مي خوندش
از نژاد هيتلري که خودشُ از همه نژادا برتر مي دونست
و صداي منو هيچکس نشنيد
انگار هرچي باشي سنگين تر بيشتر غرقي
عيب مردمُ بهشون ميگي ميشن وحشي
اين دين و حکومت با اين مردم چي کردن چي؟
اوترو
شايد يه روز توي 27 سالگي با يه کُلت مخمُ بترکونم
اما نميخوام جسدم ُ دفن کنن يا که بسوزونن...
ميخوام واسه هميشه منجمد نگه داري بشه
تا يه روز علم به اون نقطه از پيشرفت برسه که جسدم شبيه سازي شه.
با رضايت خودم اين وصيتمه... ميخوام ببينم خودم به جسدم بر ميگردم يا نه؟
دار و ندارمم بديد به روسپي ها که جز خودشون کسي رو نفروختند
پس به سلامتيشون دعا کنيد يه روز خوب بياد
اينجا کروسِ اما گور باباش من ميخوام اوترو برم ؛ وصيت نامه خودمه.
همايون داداش ، هوميه فولاني ها ؛ اگه تا قبل مرگم نتونستي از دردت خلاص شي
بعده مرگم مديوني اگه فراموشش نکني و به زندگي برنگردي.
داش علي جي دال مي دونم اونقدر بالايي که ديگه مثل قديم تو پايتخت
نمي شينيم باهم گل بزنيم ، اما بين همه رپرها تنها آهنگ هاي تو حرفاي دل منه
پس به گفتنشون ادامه بده ؛ رفيقِ دوره ي آخراي فصلِ اولم. هه
و شما هوادارا که پشتَميد بيشتر از قبل. من هنوز شما رو مي پرستم.
پس اين و خوب گوش کنيد :
يه ساعت زنگ داره پُر سر و صدا بودن واسه بيدار کردن مردم
بهتر از يه قصه گوي خوش صدا بودن واسه خوابوندنشونه.
چشاي بسته با چشاي کور هيچ فرقي نداره. ــزت زياد هـه.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
فرشاد / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
ورس 1
بُـرجي ولي از نوع زهرِ مارش ، از کنارت خورشيد سمتِ غروب رهسپاره
نقشه ها که نقشِ آبِ دنيا رويِ ختنه گاهت نچرخيده ارضا شدي
نه اسطوره اي داري نه معلومه قهرمانت
زندگيتم به شکلِ غم انگيزي خنده داره ، چيزايي که بقيه رود مي بينن واست منجلابه
کـُــلِ دنياتت کله پا ـِ ، سبدي نيست و زندگي توپِ بسکتباله
بي هيچ هدفي مي چرخه زورش بهت مي چربه ، مثِ غلطک رو تمامِ وجودِ تو مي غلطه
راه و چاهُ مي بنده ، روحت يه جا مي گنده ، تهِ قصه بالا سرِ جنازتم مي خنده
بدونِ عينک دودي ام همه چيزا رو تاريک مي بيني ، حاليت ني پيري
گاهي انقد حرفاي تلخ ميزني به اين و اون که حس ميکني داري ساديسم مي گيري
تو ابراهيمي ولي وسطِ اين آتيش مي ميري ، باقيش چيزي ني
به جز يه مشت رنگِ خاکستري ، يه مشت سوختگي ، يه مشت درد که آبستني
يه مشت کوفتگي ، يه عمر حرفِ ناگفتني ، ناشدني...
کروس
يه صحنه ي تاريک ، بدونِ هيچ تماشاگري ولي مجبوري ادامه بدي به ، رقصِ تــَکيـت
يه اَره ي کاري ، نياز داري ، تا خودتُ بِـبـُري کاملاً ازاين زندگي ، نحسِ شـَـديـد
ورس 2
به يه جايي ميرسي که دور خودت ، ميکشي خط ، به همه مقصدآ ميرسي کج
به يه جايي ميرسي که زمان جلو ميره ولي تو نميري طرفِ خودتم شعله ميدي
مي بيني تو از نوع خَـلقي ولي با يه خُـلقِ کجي پـُرِ لجي سينه دردي که دوس داري سُرفه نشي
اگه گناه کاري ترجيح ميدي سمتِ توبه نري ، خيلي وقته که از توبه کردن توبه کردي
به يه جايي ميرسي که ديگه تفريت تکي ـِ ، پشتِ سرت ميگن طرف تويِ تفريط تکي ــِـ
يه اعصابِ شيشه اي داري
انقد خوردي تنه همه دنده هات شکستن به جز يکي واسه همين يه دنده اي
نه گنجي مي شناسي نه حتي داري يه نقشه اي ، يه سکوتِ کر کننده ي نزديک به نعره اي
توي اين مسابقه اين فقط خودِ تويي که مي دوني چه خسته اي
هرچي توي دلتِ از دماغت در ميآد ، نه دلي برات مي مونه نه دماغي
انقد سردر گُمي چَنگ ميزني به چه راه هايي به يه جايي ميرسي... به چه جاهايي.
کروس
يه صحنه ي تاريک ، بدونِ هيچ تماشاگري ولي مجبوري ادامه بدي به ، رقصِ تــَکيـت
يه اَره ي کاري ، نياز داري ، تا خودتُ بِـبـُري کاملاً ازاين زندگي ، نحسِ شـَـديـد
اوترو
حقيقتِ قضيه اينه که ، هيشکي حقيقتُ نمي خواد
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
محمد همزاد / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
ورس 1
اين يه شعره هر چي که هس حقيقت داره / من بش خب ميگم وصيت نامه
اين وصيت نامه دله يه جوونه / که هرچي با چشاش ديدو آورد به زبونش
مادر منو ببخش ، شرمنده بابا / من تو راهي ام که تا تهشم نرفته پاهام
رو زميني ام که هم ديدم سفيدي برف ، هم سرخيه خون
زندگيم يه بهار بود ولي گلاش خشکيده بود
اين يعني زوري تحميل کوچيکترين سهمت اينه
که فقط زنده بموني وقتي که يه درصدم نداري به خوبي يقين
اين يعني ديواراي دورت ميشن انگار يه حصار / به خودم برميگرده پژواک صدام
من دندون لقِ دنيا که انداختش کنار / پي خوشبختي ام که فقط پيداش شه يبار
که قفل بُکنم چشمام به چشاش ، چي شد غم گرفت از من منمو؟
چي شد غم نبود بابام همبسترم شد؟ چي شد پروانم پر زد رف از گل / هان ؟
کو شيرينيه عسل؟ انگار اَ اين کندو سهمم شده نيش زنبوراش
يه روز اعتقاد خودتم ميشه برگ تو باد
يه روز تک تک آرزوهات از هم ميپاشن ، يه روز لبخندات از فردات حسرت ميسازن
يه رو که نکنن واسه عشق مسخرت ، يه روز که ميگيرن همه عبرت ازت
يه روز که ميشه گِل سنگرم ، جون ميدم واسش از اين حيف تر نشم
دنيا ؛ من از تو خيلي وقته گذشتم لعنتي ، توام بگذر ازم. ..
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
حامد ذاکري (اسکيت آلبوم) / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
تو اي مست ، اي بيمار ، تو را دردي نيست ، مرا اين گوشه اما گيج و منگ در انتظار فردا درديست ، بُغضيست فرو خورده زمانيست از دست رفته ، من اين گوشه محتاجم به شنيده شدن ، به آرام شدن ، به بودن قبل از محو شدن...
مُردگاني چند ، زناني دامن بر سر کشيده نوکراني ، کنيزاني در بند ، گوش به فرمان نا اهلي ، نافهمي ، بسياري ؛ بسياري مي بينم اين گونه و آن گونه نيست که بايد که شايد و قليلند آنان که بر اسب هاشان مهر آزادگي خورده و نجابت از سيماي گره خوردشان دست هاي پينه بسته و سکوت مرد افکنشان مشهود است که قليلند که نمي بينم نمي يابم که ديگر نمي توانم زماني نيست.
وصيت مي کنم اين شب که روزش زمستان بود شما مانديد و همبستر روياتان شُديد و امروز که ماه شبش کامل است ماندگار مي ماند براي وارثانم به ارث ، به آرامش ؛ براي مردگاني چند در اين ايام وارثاني زنده به مهتابي نيمه جان ؛ به ققنوسي که در ظلمت زاده مي شود ؛ و روز در جنگي نابرابر مي ميرد ؛ تمام اندوخته ام آموخته ايست حاصل از عمري به تنهايي به غايت سخت ، به لذت در فهم و براي شما نيز انزوا مي ماند و بدانيد هر اندازه هم که نخواهيمش باز هم بهاي بقا سختيست...
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
امير / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
اينترو
شب است ، ترس در تمام شهر رخنه کرده ، از اين سياهي هيچ هراسم نيست ، سياهي با من است ، در تمامي پلک هايم حتي در روز ، در تمام قدم هايم زير نور ، پا به پايم مي آيد ، گويي خود من است ، در بلنداي آسمان و اعماق دريا ، وقتي ماه سينه سپر مي کند و خورشيد مي ميرد ، ابر سرکش روشنايي را از ماه مي گيرد ، گويند بالاتر از سياهي رنگي نيست ، مرگ سفيد سياهي را در بر مي گيرد
ورس 1
به نام حق که خورده شد ، به نام تاريکي ، ترسوهاي پُـشـت گود
به نام داور ، که فکر مي کرديم عادله
به نام مرجع حرفِ چرت ، مغز پوکو جاهلش ، به نام شعر
اوني که يادشه اصلش چيه ، هدفشو سفت چسبيده
عزمشو جزم ، کرد ، بعد ، گفت به سمتش ميره
به نام خدا اون که هميشه هست ، رفيق عيسي ، موسي ، محمد رفيق من
رفيق نئشه ، رفيق مست ، شريک خنده ، طبيب درد ، حتي حرف تلخ ، اميد خط فتح جنگ
اهورا مزدا ، الله ، لرد پدر ، حس برتر ، خداي باد و آتيش اونايي که توي قصه هستن
هر کي به طريقي باش آشناست ، پولدار ، فقير ، حتي قاتلي که توي بازداشگاست
نه کار به دينت ، نه ايمان ، نه عقيدت دارم
تا اينجا هرچي شنيدي سر فصل يه وصيت نامه است
بشين که وصيت دارم
ورس 2
اين آخرين ورقِ زير دستم
امــيـــرم ، به خودم اعتماد دارم حرفام ، به گوش اهلش ميرسن ، پس
اگه گاهي بد بودم ، مگه حس ميشه کمبودم ، اگه مغرورم ، يا سگ بودم من
زخميه سر صورتم ، همش از رو اعتماد اشتباه آدماي دورمه مَرد
به هرکي که دست دوستي داديم رگو با ژيلت دو لبه زد
مارو دو دَرِ کرد و خوردم به سنگ ، خيلي وقته چيزي حس نمي کنم
گوش بده ، شايد بتوني بفهمي اين وصيت يه مُـرده است پسر ، از من به تو
هر چيزي مُـزدي داره تو دنيا ، هرچي گُل ميکاري تو رويات ، ميشه علف هرز
مشکلات شروع ميشن هر صبح باز ، باز ميشي درگير بحران
همه گـُـمـرات ميکنن ، تو مسير هدف سخت
معلم خوبيه سختي ، ياد ميده بهت ، سخت بودنو
جلو دشمنا سد بودنو ، نفرت ، دل سنگ بودنو
ياد ميده ، فرق بين فقرو زرقو برقو روزاي تلخو شيرين هر عمر
واسه چيزي که ميخواي جنگو لبخند ، در اعزاي طعم تلخ الکل
جرمه حرفه حقو ، چيزي که به ما نرسيدو سگ خورد
اينا حرفاي منه ، دوازده تا ديگه هست تو آلبوم ، حال نميکني رد کن
ولي ؛ خطاي آخره ورقه ، ترس از اين که پا نده کلمه ، راه نره قلمه
روي خط تک تک حرفام بو بِـدن ، بوي ترس ، بوي مرگ ، بوي حسرت
نيست اصلا توي مغزم ، مي نويسم تا ميتپه قلبم
تمام داراييم رپمه ، اينم مجاني ميدم بفهم مَـرد
جاي ما هرکي بود ، زير فشار مافيا بازي و جو رپ تلف ميشد
غرور ترک مي خورد ، هدف مي مُـرد
حکم ما ، شد سکوت ، سکوت ، سکوت ، هرچي شد
يه چيزايي شنيدي اما نديدي روزاي برفيشو ، نه
من حُـکمو ميشکنم ، فرياد ميزنم زنده ام
اگه دنيا امتحانم باشه لغش ، بذار بيست ندن بهم
من که جز صدام ، چيزي نميمونه بعد مرگم
ياد کن از من
بگو بخير ، ياد رفيقي که تمام عمرو راه و برعکس رفت
چاله ها رو پر کرد ، که نزارم حتي پام و غلط من
اوترو
و اينجا ايستگاه آخر است
براي من ، براي تو ، براي شعر و حتي براي عمر
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پـويـار / سمفوني گربه ها / وصيت نامه
اينترو
نه اعتقاد به خودم ، نه اعتقاد به خدا ، آره اشتباهه دعا ، ولي انتها به خدا
هر کي به نحوي در ميره از پيشت
نمي خواستم درگيره من شي ، دست و پات به زنجيره مشتي
غرق آرزو ، نگاه به آبِ جوب ، يه خواب ساده بود ، يه آه به جاي دود
نمي خوام رُک بگم ، به چند نفرم فحش بدم ، چون ماه ميمونه پشت ابر
ورس 1
شده بي خونه تر از خدا ، ميخونه فقط دعا ، ديوونه تر از شما ، چي توقع داشت ؟
بهتره وقتي بگذره درسي واسه من و تو شه
تا که سخت نگذره يه وقت خواب شب و صبحت
چرت و پرت حرفام ، نه ، کم شدن باز دردات ، نه
ثانيه به ثانيه تو ظلم شده بهت ، بابت چي هي دم به دقيقه شکر کنه زرشک
من شدم يه بُت جلوت ، با بوي خوب ادکلن
نه حرف نزن من از همين جا باز ميخونم تند و تند
هي به من گفت ديوونه اون کسي که يه چند خط از حرفام و شنيد
ولي دردارو که ديد ، هيششش ، پويار نگو از درد از حسرت از بد بخت از آدم بيچاره
از مادر بيماره همون رفيق بيکارت ، من حرف دارم هنوز و بيتم هي ميگه ميخوامت
کروس
مي دوني ديوونه با کيه ها ؟ ، مي موني ميونه ثانيه ها
غرق تو لحظه لحظه ها زندگي چه سخت داش
من رفتم کوله بار و بستم خستم از زمونه
من رفتم از خزون اين بهار تاغم نمونه
ورس 2
مرد نشدم با سيگار ، با ديدن نامردي ها سيگاري شدم
از تموم آرزوهاي بچگي فقط بزرگ شدم ، نيا به اين دنيا
زندگي رو دور چپه ، مي پيچونه خودش و به دور تنت
دلم و شکستن ، من دلا رو ميشکنم ، گناهشم پاي اونا که دلم و شکستن
تاوان من يک کلوم ، کلاغ تو قصمون ، قبوله من باختم
به زندگي به خودم به آدماي دورم ، اينم حرفاي سرد واسه آخراي عمرم
هرکي جا من بود تو نقش من بود ، تا الان 70بار اومده بود خم به ابروش
آره ساده بودم باختم باغمون و ساختم تو رويام ، چيزايي که نبوده تو دنيام
اينجايي که هستم يا تقصيره منه يا تقديره منه ، خب به هر حال جفت پاهام به زنجيره غمه
بلند شو خنده هات بمونه واسه وقت بعد ، تو سعي کن زجه هات بمونه واسه اهل زجر
دارايي من يک خونواده رفيقام و ماهيم که توي آبِ
قلم و ورق و آرشيو موزيک و عکساي بابام که رفته حالا چند روزه
زندگي وضعيتم باشه پيش خودت
کروس
مي دوني ديوونه با کيه ها ؟ ، مي موني ميونه ثانيه ها
غرق تو لحظه لحظه ها زندگي چه سخت داش
من رفتم کوله بار و بستم خستم از زمونه
من رفتم از خزون اين بهار تاغم نمونه
اوترو
خدايا يک مرگ بدهکارم و هزاران آرزو طلبکار
يا طلبم را بده يا طلبت را بگير
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بقیه تکست ها پست دوم
