-
به مناسبتِ هشتادمین زادروزِ شهبانو فرح دیبا در ۲۲ مهرماه
خدماتَش به فرهنگ و هنر این سرزمین چشمگیر است.
تنها به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
۱) کارهای اجرایی و مدیریت:
جمعيت بهزيستى و آموزشى فرح پهلوى
بنگاه حمايت مادران و نوزادان
انجمن ملى حمايت از كودكان
كنگره پزشكى رامسر
جمعيت ملى مبارزه با سرطان
جمعيت ملى كمک به جذاميان
جمعيت آسيب ديدگان از سوختگى
سازمان ملى انتقال خون
بنياد ايرانى بهداشت جهانى
مركز طبى كودكان
سازمان نابينايان
بنياد فرهنگ ايران
كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان
انجمن ملى روابط فرهنگى
انجمن فيلارمونيک تهران
انجمن شاهنشاهى فلسفه
مؤسسه آسيائى
گفتگوى تمدن ها
فدراسيون ورزشى كر و لال ها
جشن هنر شيراز
جشن توس (مشهد)
جشن هنرهاى مردمى اصفهان
سازمان ملى فولكور ايران
دانشگاه فارابى
دانشگاه فرح پهلوى
فرهنگستان علوم
سازمان ناشنوايان
انستيتو پاستور
انستيتو تحقيقات دهقانى
شوراي عالى پژوهش هاى علمى
شوراى عالى رفاه اجتماعى
شوراى عالى تندرستى
شوراى عالى شهرسازى
شوراى عالى جهانگردى
شوراى عالى آموزش و پرورش
۲) مکان های ساخته شده به دستور مستقیم یا پیشنهاد شهبانو:
تئاتر شهر تهران
موزه ی هنرهای معاصر تهران (امیر آباد)
پارک شاهنشاهی (ملت کنونی)
برج شهیاد در میدان شهیاد (آزادی)
پارک سنگی جمشیدیه
ساختمان کنونی مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات در منطقه نیاوران که در آغاز به عنوان دفتر کار فرح پهلوی ساخته شده بوده است.
تالار رودکی
فرهنگسرای نیاوران
۳) اقدامات در زمینه ی آموزش و پرورش:
تاسیس سازمان های زیر ریاست عالیه
بازدید از دبیرستان ها
تاسیس دانشگاه فرح پهلوی
کانون کارآموزی کشور
سازمان ملی پیش آهنگی
آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی
۴) کنش های بانو فرح در راستای رفاه اجتماعی:
جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست
فدراسیون ورزشی کر و لال‌ها
شورای عالی شهرسازی
۵) اقدامات فرح دیبا در زمینه ی پزشکی و بهداشت:
گشایش بیستمین کنگره پزشکی رامسر در سال ۱۳۵۰
بازدید از جذام خانه ی بابا باغی
بازدید با پرستاران بیمارستان کرمانشاه
بازدید از پرروشگاهی در کرمان
جمعیت خیریه فرح پهلوی
بنگاه حمایت مادران و نوزادان
انجمن ملی حمایت کودکان
کنگره پزشکی ایران
جمعیت کمک به جذامیان
بنیاد ایرانی بهداشت جهانی
جمعیت ملی مبارزه با سرطان
جمعیت طرفداران مرکز طبی کودکان
۶) کوشش های فرهنگی و هنری:
گشایش تالار رودکی
برگذاری جشن هنر شیراز
سازمان ملی فولکلور ایران
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
انجمن ملی روابط فرهنگی
بنیاد فرهنگ ایران
تئاتر شهر
موسسه آسیایی دانشگاه پهلوی
انجمن فیلارمونیک تهران
سازمان گفتگوی فرهنگ ها
۷) افتخارها و عنوان ها:
دکترای افتخاری دانشکده هنرهای زیبا (دانشگاه تهران)
دکترای افتخاری علوم و هنرهای زیبا (دانشگاه پهلوی شیراز)
دکترای افتخاری معماری دانشگاه ملی ایران
عنوان بانوی برجسته جهان در سال ۱۹۶۷
دکترای افتخاری ادبیات دانشگاه آگرا (هندوستان)
دکترای افتخاری حقوق از دانشگاه آمریکن (واشنگتن)
نشان پروانه طلایی از سوی زنان ایتالیا
دکترای افتخاری ادبیات و علوم انسانی دانشگاه جورج تان
دکترای افتخاری ادبیات دانشگاه مک گیل (مونترال کانادا)
دکترای افتخاری ادبیات و علوم انسانی دانشگاه داکار (سنگال)
دکترای افتخاری دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (لس آنجلس)
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
۲۴ مهرماه مصادف است با سالروز درگذشت استاد مرتضی حنانه موسیقی‌دان برجستۀ ایران
(۱۳۰۱-۱۳۶۸)
یادش را گرامی می داریم.
-
به مناسبتِ سالروزِ درگذشتِ مرتضی حنانه موسیقی دان برجستۀ ایرانی
"مرتضی حنانه" در یازدهم اسفند ماه ۱۳۰۱ در تهران متولّد شد. پدرش مهندس "محمّد حنانه"، مؤسس دبیرستان ایرانشهر بود. پس از پایان
دورهٔ ابتدایی، به اصرار پدر در هنرستان موسیقی ملی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقی‌دانان را از
چکسلواکی برای آموزش به هنرآموزان هنرستان استخدام کرده بود که "مرتضی حنانه" آموختن هورن (کر) را زیر نظر "رودولف اوربانتس" آغاز
نمود.
وی بعدها به عنوان نوازنده هورن اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد.
با آغاز جنگ جهانی دوم در دهۀ ۱۳۲۰ و کشیده شدن آتش آن به ایران، هنرستان موسیقی تعطیل شد. اما "حنانه" با کمک علاقه‌مندان دیگر
نظیر "غلامحسین غریب" و "حسن شیروانی" و "فریدون فرزانه" کنسرت‌هایی به طور آزاد در تالارهای انجمن‌های فرهنگی و هنری برپا نمود و
پس از چندی با پیوستن "پرویز محمود" به این جمع در سال ۱۳۲۵ پایه ارکستر سمفونیک تهران گذاشته شد.
در سال ۱۳۲۸ با سفر بی‌بازگشت "پرویز محمود" به آمریکا، "مرتضی حنانه" همراه با دوستان‌اش "غلامحسین غریب"، "حسن شیروانی" و
"جلیل ضیاءپور" نشریه فرهنگی و پیشرو «خروس جنگی» را بنیاد گذاشتند. این هنرمندان جوان و پیشرو می‌خواستند سنگر محکمی برای
دفاع از نظرات خود در برابر سنت پرستان به وجود آورند. "حنانه" در کنار این کار رسانه‌ای، به گردآوری آثار پراکنده "محمود" می‌پرداخت و آنها را
برای اجراء با ارکستر سمفونیک تهران که از سوی "روبیک گریگوریان" رهبری می‌شد، آماده می‌ساخت. در همین سالها "حنانه" آفریده معروف
خود «سوییت شهر مرجان» را بر روی قصّه‌ای از "غلامحسین غریب" به پایان برد. «شهر مرجان» را "روبیک" با ارکستر سمفونیک تهران رهبری
کرد و شهرتی برای آفریننده‌اش فراهم آورد. سالها بعد این سوئیت در شکل نخستین آوازی خود چند بار با صدای "فرح عافیت‌پور" و "منیره
وکیلی" در تهران به اجراء درآمد.
"مرتضی حنانه" البته پیش از آن یک فانتزی، یک کاپریس برای پیانو و ارکستر و همچنین یک اوراتوریو با عنوان «بهرام یشت» نوشته بود ولی
هیچ‌کدام چون سوئیت شهر مرجان برای او موفّقیت به همراه نیاورد.
در سال ۱۳۳۲ که جشن هزاره ابن سینا برگزار شد، "حنانه" توانست آثار خود را در حضور شرق‌شناسانی که برای شرکت در جشن دعوت
شده بودند با هم‌سُرایی و ارکستر سمفونیک اجراء نماید و این اجراء چنان مورد توجّه حضّار قرار گرفت که آقای "چرولی" سفیر وقت ایتالیا،
بورس هنری آن کشور را در اختیار وی قرار داد و "حنانه" برای تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در رشته‌های مختلف هنری، به‌خصوص موسیقی
به آن کشور عزیمت نمود. "مرتضی حنانه" در مرکز عالی موسیقی واتیکان به تحصیل پرداخت و در خصوص موسیقی مذهبی مقدّس ایتالیا
پژوهش نمود. در همین زمان موسیقی متن فیلم «عروس دجله» ساختۀ "نصرت‌الله محتشم" را ساخت. در زمان تحصیل در رم به همراه
"حسین سرشار" و "پروین زرین‌پور" به کار دوبله فیلم‌های ایتالیایی به زبان فارسی پرداخت.
-
پس از فارغ‌التحصیلی در انستیتوی موسیقی واتیکان در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او از آن پس در ایران به عنوان پرکارترین موسیقی‌دان
پیشرو به شمار رفت. "حنانه" در سال ۱۳۴۱ توانست ارکستر بزرگ تازه‌ای را به نام «فارابی» بنیاد کند و آفریده‌های خود و دیگران را به اجراء
درآورد. ارکستر فارابی در طول ۷ سال زندگی خود، نزدیک به ۸۰ قطعه از آفریده‌های آهنگسازان ایرانی را به پای اجراء و ضبط در رادیو رسانید.
در سال ۱۳۴۲ علاوه بر تدریس سازبندی (ارکستراسیون) و اداره کلاس هورن در هنرستان عالی موسیقی، به عضویت شورای عالی موسیقی
رادیو ایران در آمد و در همین زمان بود که ارکستر سمفونیک رادیو ایران را به نام ارکستر فارابی پایه‌گذاری کرد. این ارکستر توانست آثار
آهنگسازان ایران را مانند خود "مرتضی حنانه"، "صدیقه شهنیا"، "فریدون ناصری"، "فریدون فرزانه"، "مصطفی کسروی" و "سیروس شهردار" را
اجراء و ضبط نماید. در سالهای ۱۳۴۸ و ۱۳۴۹ وی سرپرستی و اجرای سلسله برنامه‌های آموزشی موسیقی ایرانی در تلویزیون را تحت
عنوان «شناسایی موسیقی اصیل ایرانی» به همراه "فرهنگ شریف"، "مرتضی نی داوود" و "حسین قوامی" به عهده گرفت.
"حنانه" در سال ۱۳۴۵ از طرف رادیوی ایران و بنا به دعوت یونسکو به «تریبون انترناسیونال آهنگسازان رادیو و تلویزیون» اعزام شد و در آنجا
قطعاتی از «ارتوریو» اثر خود را اجراء کرد که از رادیوی ایرلند و سوئیس پخش شد. پس از افتتاح سازمان «رادیو تلویزیون ملی ایران» "حنانه" در
سمت مشاور سرپرستی اقدام به تأسیس کلاس‌هایی برای تعلیم فنّی خوانندگان نمود و ارکستر سازهای ایرانی را تشکیل داد.
در سالهای پایانی دهه چهل با انحلال ارکستر فارابی و با توجّه به تجربه‌های سینمایی که در ایتالیا اندوخته بود به موسیقی فیلم روی آورد و
با آفریده‌های خود توفیق بسیاری از فیلم‌های متوسط را نیز تضمین کرد.
او از جمله برای فیلم‌های «فرار از تله»، «گُرگ بیزار»، «قصّه ماهان»، «سلام سرزمین من»، «موج»، «گلیم» و «تیرباران» موسیقی نوشته
است. موسیقی سریال‌های تلویزیونی «هزاردستان» از کارهای اوست که آن را بر اساس پیش‌درآمدی در اصفهان از "مرتضی نی‌داوود"
نوشته‌است.
وی «هزاردستان» را در هفت قسمت نوشته و از نظر رنگارنگی تم‌ها، اثری بسیار پُرمایه است. این موسیقی مردمی‌ترین کار "حنانه" به‌شمار
می‌آید و حال و هوای تهران سال ۱۳۲۰ را به‌خوبی منتقل می‌کند.
امپرومپتوی راگیا، لالایی و قطعه‌ای بر روی شعری از نیما یوشیج، از آخرین کارهای او به شمار می‌رود.
وی در جشنواره شیراز قطعه «کاکوتی» را با ارکستر مجلسی تلویزیون اجراء کرد که موفّق به دریافت جایزهٔ «گراند مانسیون اسپسیال» گشت.
در جشنواره دوّم نیز، قطعه «کاپریس برای پیانو و ارکستر» او به رهبری "فرهاد مشکوة" اجراء شد و سال ۱۳۵۰ موفق به دریافت جایزه بهترین
آهنگ‌ساز برای فیلم فرار از تله به کارگردانی "جلال مقدم" می‌شود.
اثر «کاپریس برای پیانو و ارکستر» مهمترین اثر "مرتضی حنانه" است که در طول سی سال و بر مبنای آخرین دست‌آوردهای ایشان روی
موسیقی چندصدایی ایران نوشته شده است. این اثر با ارکستر سمفونیک تهران و رهبری "فریدون ناصری" در سال ۱۳۶۹ و ارکستر مجلسی
تلویزیون ملّی ایران در سال ۱۳۴۷، اجراء اما ضبط نشد. در نهایت به دلیل اینکه اجراءهای این اثر هیچ وقت مورد تأیید ایشان قرار نگرفت (به نقل
از خودش، درد بزرگ تکنیک اجرایی مانع آن بود) آن را «کاپریس لعنتی» نام نهاد.
سرانجام "مرتضی حنانه" روز سه شنبه، ۲۴ مهر ۱۳۶۸، پس از گذراندن بیماری سرطان چشم از جهان فروبست. او همیشه آرزو داشت در کنار
حکیم بزرگ ایران زمین؛ ابن سینا و در همدان به خاک سپرده شود که این خواسته‌اش امکان‌پذیر نشد و برخلاف وصیت او ، حنانه در امامزاده
طاهر (کرج)به خاک سپرده شد.
یاد و نامش گرامی باد
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
۱۴ آبان ماه؛ سیزدهمین سالروزِ درگذشتِ "نعمت الله آغاسی"
یادَش را گرامی می داریم.
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
نگاتیوِ تصویرِ روشنِ رامش خوانندهٔ محبوبِ سال های دههٔ پنجاه ایران پیش روی شماست.
بیست و دوم آبان ماه میلادَش بود!
شصت و هشت سالگی اَت مبارک بانو
-
به مناسبت ۶۸ سالگی رامش در ۲۲ آبان ماه
"آذر محبی تهرانی" با نام هنری "رامش" در ساعت ۲ بعد از نیمه شب روز ۲۲ آبان ۱۳۲۹ در خانه ای در خیابان سعدی شمالی و در خانواده ای
پرجمعیت دیده به جهان گشود.
او دوران ابتدایی خود را در دبستان های "سعدی" و "پرنیان" گذراند و در همان سال اول ابتدایی شوق و علاقه به خوانندگی در وجودش نمایان
شد و زنگ های تفریح بچه ها را به دور خود جمع می کرد و برای آنها می خواند. پس از آن تحصیلات دبیرستان خود را در دبیرستان های
"شهناز پهلوی"، "طبری" و "اخگر" پشت سر گذاشت.
سال پنجم متوسطه کار خوانندگی را به طور جدی دنبال کرد تا آن جا که آقای "جمشید شیبانی " که از علاقه ی او مطلع شده بود و همچنین
صدای او را پسندیده بود از "رامش" دعوت کرد تا در فیلم "قانون زندگی " ترانه ای اجراء کند که این ترانه با لب خوانی خانم "آذر شیوا" پخش
شد و پس از آن به تحصیلات خود ادامه داد و پس از گرفتن دیپلم به دعوت آقای "همایون خرم" وارد کار هنری شد.
در شروع کار هنری قرار بر این شد که "رامش" ترانه ای را که در فیلم "قانون زندگی" اجرا کرده است بار دیگر به همراه ارکستر رادیو گل ها
اجراء کند که در حین اجراء و ضبط این ترانه خانم "پوران" نیز آنجا حضور داشتند و با شنیدن این آهنگ درخواست کرد که این ترانه را او بخواند و
از آن جهت که خانم "پوران" یکی از خوانندگان قدیمی رادیو بودند خواندن این ترانه به او واگذار شد.
آقای خرم که به ناراحتی خانم رامش از این ماجرا پی برده بود قول ساخت یک ترانه ی بهتر را به او داد که آن ترانه ترانه ای بود به نام "پرستو
جان".
پس از آن خانم "رامش" تصمیم گرفتند که فقط با آقای خرم همکاری داشته باشند و پس از چندی آقای خرم از او درخواست کرد که ترانه
هایی دو صدائی با "رامین" دیگر خواننده رادیو اجرا کند.
خانم رامش برای پیشرفت بیشتر کار انفرادی را ترجیح داد و قرارداد خود را با آقای خرم فسخ کرد اما خانم رامش همیشه این شهرت و
پیشرفت خود را مدیون آقایان " عطاء الله خرم " و " داوود پیرنیا " و همچنین مادرش که همواره مشوق او بود می داند .
پس از آن رامش با دیگر آهنگسازانی چون پرویز مقصدی ، ناصر و منوچهر چشم آذر ، صادق نوجوکی ، اسفندیار منفرد زاده ، بابک افشار ،
جهانبخش پازوکی و .. نیز همکاری داشته است .
رامش به بازیگری علاقه ای نداشت اما فقط یکبار به دعوت آقای " منوچهر نوذری " در سال ۱۳۵۲ در فیلم " خیالاتی " نقش کوتاهی را برعهده
گرفت ولی پس از آن هرگز حرفه بازیگری را دنبال نکرد .
طی دو دهه فعالیت قریب به ۱۰۰۰ ترانه از رامش به یادگار مانده است .
رامش بعد از انقلاب همانند دیگر خوانندگان مجبور به ترک ایران شد و در سالهای اول غربت یعنی در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ دو ترانه به نام‌های
گفتگوی سبز و تهرون را اجرا کرد و بعد از ۱۷ سال سکوت در سال ۱۳۷۴ آلبوم جهان سوم را به بازار داد و بعد از سالیان سال دوباره یک آلبوم با
داریوش و فرامرز اصلانی به نام معشوق همین جاست را به بازار عرضه کرد و بعد از آن دیگر فعالیتی نداشته است .
او در مصاحبه ای با مجله " جوانان " در تاریخ ۵ تیر ۹۴ درباره کناره‌گیری اش از خوانندگی می‌گوید : « نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای
قدغن زنان در ایران ، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوش ها رساندن هم نداشتند . بعد
کم کم این اعتراض یک عادت شد و با من سالها ماند حالا به نخواندن عادت دارم ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم ، از ته دل برای همه
مردم می خوانم.»
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
بیست و پنجمین روز از آبان ماه زادروزِ بانو مهستی گرامی باد
نیستی ولی یادت در قلب ها جاری و زنده است!
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
بیست و ششم آبان ماه؛ زادروزِ ۷۷ سالگی فرامرز قریبیان
میلادَش را به او و همهٔ عاشقانِ سینما که با نقش هایَش خاطره دارند، تبریک می گوئیم.
-
1 فایل پیوست
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
بیست و هشتمِ آبان ماه زادروزِ ستار را به این هنرمندِ محبوب
و تمامِ دوستدارانِ صدایِ او تبریک می گوئیم.
