از اون فیلم هایی هست که کلا خسته نمیشی از دیدنش ،
داستانِ قوی ، بازیگرای خوب و از همه مهمتر قصه دار بودن فیلم که باعث زیباتر شدن کار شده ،
هر چند یه سری جاهاش خیلی رو مخ به حساب میاد ، اونم به خاطر کارگردان تشریف داره
فیلم های جاده ای زیادی ساخته نشده که بشه باهاشون مقایسش کرد و با مقایسه کردن درباره ی فیلم نظر داد ، به همین خاطر تشریف داره که خیلی جای مانور داره و از هر سکانس فیلم می تونی برداشت های زیادی داشته باشی ،
از معدود فیلم هایی هست که امتیازش کاملا مناسب با خودِ فیلم تشریف داره و یه جورایی میشه از روی امتیازش به خوب بودنش پی برد ، نه مثل اکثر فیلم هایی که با امتیاز های بالا حتی ارزش دیدن تیتراژ رو هم ندارن ،
کمتر کسی هم می تونه بگه فیلمِ خوبی نیست ، با اکثر سلیقه ها هم خونی داره
و دیدنش کسی رو اذیت نمی کنه که این خودش یه دیوار به حساب میاد دورِ فیلم واسه جدا کردنش از بقیه فیلم ها و یه جورایی معیار به حساب میاد واسه انتخاب کردن فیلم های دیگه برای تماشا کردن ...
تنها نکته ی منفی فیلم شلوغی بی حد و اندازه اونِ که یه جورایی گیج کننده است ...