قَسم به دِی و خُرداد
آنگاه که اِمتحانات آغاز شَود (۱)
آن هنگام که برگه های امتحانی توزیع شود
وَ مُراقبین شَدیدُ العَمَل به کارِ خود مَشغول شَوند
دَر این هِنگام نه وای فای مَجانی
و نه اینتِرنِت 3G سیم کارت فَریاد رس شُماست (۲)
پَس وای بر کَسانی که در زَمان فرجه ی اِمتحانات
مَشغول گَردِش در فِیسبوک و لاین و واتس آپ بودَند
آنانی که پَس از اعلامِ نَتایج اِمتحانات می گویند
اِی کاش هَرگز به مدرسه وارد نِمی شُدیم (۳)
پَس آیا مُعلمانی اَز جِنس خودِتان بَرایِتان نَفرستادیم
و شُما را اَز عَواقِب دَرس نخواندن بیم نَدادیم؟
دَر این هِنگام مَشروطیان به اَدمین های فِیسبوک
و مُدیر گروه های لاین روی می آورند
وَلی آنها نیز در جَواب می گویند (۴)
ما فقط شما را invite کردیم
و این خودِ شُما بودید که confirm کَردید
پَس نَه شُما فَریادرس مایید و نَه ما فَریادرس شُما
آری این است سِزایِ مَشروطیان
و چه بَد جایگاهیست... (۵)
باشد که پند گیریم ، و به امید آنکه رستگار شویم..
