بهاران بیایَد بِبَخشی سَعادت ،
خَزان چون بیایَد سَعادت بِکاری ... (sm50)
نمایش نسخه قابل چاپ
بهاران بیایَد بِبَخشی سَعادت ،
خَزان چون بیایَد سَعادت بِکاری ... (sm50)
گَرین گُل از آن گُل یکی لُطف بُردی ،
نَکَردی یِکی خار دَر باغ خاری ... (sm50)
زِ من چون رَوی تو ،
زِ من ، من رَوَد هَم
بَرم چون بیایی ،
مَرا هم بیاری ... (sm50)
قَراری گِرفته ، غَمِ عشق در دل ،
قرارِ غَم الحَق دَهد بیقراری .. (sm50)
بَرخیزَم و بُگشایَم این بَندِ دلِ جوشان ،
وین سیلِ گُدازان را از سینه فروریزَم ... (sm50)
شَب گَر چه غم افزایَد ،
خورشید از او زایَد
چون راحتِ دل خواهَم ،
از دَرد چه پَرهیزَم ... (sm50)
چَندین شب و خاموشی ،
وَقت است که بَرخیزم
وان آتَش خَندان را با صُبح بَراَنگیزَم ... (sm50)
ای سارِبان آهِسته ران ،
کآرامِ جانَم می رَود
وان دِل که با خود داشتم ،
با دلسِتانم می رَود .. (sm50)
مَحمِل بِدار ای سارِبان ،
تُندی مَکُن با کاروان
کَز عشقِ آن سَروِ رَوان ،
گویی روانَم می رَود ... (sm50)
او می رود دامَن کِشان ،
من زَهرِ تنهایی چِشان
دیگَر نَپُرس از مَن نِشان ،
کَز دل نِشانَم می رود ... (sm50)
با آن هَمه بیدادِ او ،
وینِ عَهدِ بی بُنیادِ او
در سینه دارم یادِ تو ،
یا بَر زَبانَم می رود ... [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
باز آی و بَر چَشمَم نِشین ،
ای دلسِتان نازَنین
کآشوب و فَریاد از زَمین ،
بَر آسمانَم می رود ... (sm50)
در رَفتن جان از بَدن ،
گویَند هَر نوغی سُخن
من خود به چَشم خویشتَن ،
دیدَم که جانَم می رود ... (sm50)
یِک شَب آتَش در نِیستانی فُتاد ،
سوخت چون اشکی که بَر جانی فُتاد
شُعله تا سَرگَرم کارِ خویش شُد ،
هَر نِی ای شَمعِ مزارِ خویش شُد ... (sm50)
نِی به آتَش گُفت ،
کین آشوب چیست
مَر تو را زین سوختَن مَطلوب چیست ... (sm50)
گُفت آتَش بی سَبّب نَفروخته ام ،
دَعوی بی مَعنی ات را سوخَتم ... (sm50)
زانکِه می گُفتی نِی ام با صَد نُمود ،
هَمچنان در بَندِ خود بودی که بود ... (sm50)
مَرد را دَردی اگَر باشَد خوش است ،
دردِ بی دردی عَلاجَش آتَش است ... (sm50)
میگَن اسبِت رِفیقِ روزِ جنگه ،
مو می گویُم از او بهتَر تُفَنگه
سُوارِ بی تُفَنگ قُدرت نداره ،
سُوار وقتی تفنگ داره سُواره ... (sm50)
تُفَنگه دستِ نُقره ام را فروختُم ،
برایِ وِی قَبایِ تِرمِه دوختُم
فِرِستادُم بَرایُم پَس فِرستاد ،
تُفنگه دستِ نُقره ام داد و بیداد ... (sm50)
هَر که او از هَم زَبانی شُد جدا ،
بی نَوا شُد گَر چه دارَد صَد نَوا ... (sm50)
چون که گُل رفت و گُلستان شد خَراب ،
بویِ گُل را از که جوییم از گُلاب
چون که گُل رفت و گُلستان دَرگُذَشت ،
نَشنَوی زان پَس زِ بُلبل سَرگُذَشت ... (sm50)
رَفتی و رفتن تو آتَش نَهاد بر دل ،
از کارِوان چه ماند جُز آتَشی به مَنزِل
آتَش به جانَم افکَند شوقِ لِقایِ دلدار ،
از دَست رفت صَبرَم این ناقه پای بَردار ... (sm50)
ای سارِبان خدا را ، پیوَسته مُتَصِل ساز ،
ایوان را به شَبگیر ، شبگیر را به ایوان
در کیشِ عِشقبازان راحَت رَوا نَباشَد ،
ای دیده اشک می ریز ، ای سینه باش افگار ... (sm50)
ما عاشقانِ مَستیم سَر را زِ پا نَدانیم ،
این نکته ها بگیرید ، بر مَردُمان هُشیار
در راهِ عشق اگر سَر ، بَر جایِ پا نَهادیم ،
بر ما مگیر نکته ، ما را زِ دَست مَگذار ... (sm50)
در فالِ ما نیایَد جُز عاشقی و مَستی ،
در کارِ ما بهائی کَرد اِستِخاره صَد بار ... (sm50)
یار مَرا ، غار مَرا ، عشقِ جِگَر خوارِ مرا ،
یار تویی ، غار تویی ، خواجه نِگه دار مَرا
نوح تویی ، روح تویی ، فاتِح و مَفتوح تویی ،
سینه ی مَشروح تویی بَر دَر اسرار مرا ... (sm50)
نور تویی ، سور تویی ، دولَت مَنصور تویی ،
مُرغِ کُهِ طور تویی ، خَسته به مِنقار مرا
قَطره تویی ، بَحر تویی ، لُطف تویی ، قَهر تویی ،
قَند تویی ، زَهر تویی ، بیش میازار مرا ... (sm50)
حُجره ی خورشید تویی ، خانه ی ناهید تویی ،
روضه ی امید تویی , راه دِه ای یار مرا
روزه تویی روزه تویی ، حاصِلِ دَریوزه تویی ،
آب تویی ، کوزه تویی ، آب دِه اینبار مرا ... (sm50)
دانه تویی ، دام تویی ، باده تویی ، جام تویی ،
پُخته تویی ، خام تویی ، خام بِمَگذار مَرا ... (sm50)
این تَن اگَر کَم تَنَدی ، راهِ دِلَم کَم زَنَدی ،
راه شُدی تا نَبُدی ، این همه گُفتار مرا ... (sm50)
من تَرکِ عشق و شاهدِ و ساغَر نمی کُنم ،
صَد بار توبه کردمُ دیگَر نمی کنم ...
باغِ بِهشت و سایه یِ طوبی و قَصرِ جور ،
با خاکِ کویِ دوست برابر نمی کُنَم ... (sm50)
تَلقین و دَرسِ اهلِ نَظر یک اشارت است ،
گُفتم کِنایَتی و مُکدَر نمی کنم
هرگِز نمی شَوَد زِ سر خود خَبر مرا ،
تا در میانِ مِیکده سَر بر نمی کُنم ... (sm50)
سِلسِله یِ مویِ دوست ،
حَلقه ی دامِ بَلاست
هَر که در این حَلقه نیست ،
فارِق از این ماجَراست ... (sm50)
گَر بِزَنَندم به تیغ ،
در نظرش بی دِریغ
دیدن او یک نَظر ،
صد چو مَنَش خون بهاست ... (sm50)
گَر بِرَوَد جانِ ما در طَلَب وصلِ دوست ،
حیف نَباشَد که دوست ،
دوست تر از جانِ ماست ... (sm50)
مالکِ مُلکِ وُجود ،
حاکمِ رَد و قَبول
هر چه کند جُور نیست ،
گَر تو بِنالی جَفاست ... (sm50)
گر بِنوازی به لُطف ور بِگُدازی به قَهر ،
حُکمِ تو بر ما روان ، زَجرِ تو بَر ما رَواست ... (sm50)
دل می رَود زِ دَستم ، صاحِبدِلان خدا را ،
دَردا که رازِ پِنهان خواهَد شُد آشکارا
کَشتی نشسته گانیم ، ای باده شُرطه برخیز ،
باشَد که باز بینیم ، دیدار آشِنا را ... (sm50)
ای صاحِب کَرامَت ، شُکرانه ی سلامَت ،
روزی تَفَقٌدی کن ، دَرویشَ بی نوا را ... (sm50)