جناب ایرج پور عزیز
این استعدادهایی که در سایتی ازشان به عنوان ناجی نام برده شده، برای پیشرفت باید با خوانندگانی نظیر یگانه و اصحابی و...کار کنند تا کارشان مورد توجه قرار بگیره،
اصل آهنگ هارا به جرات میگم هیچ استادی نمیتونه ازش ایراد فنی بگیره فقط مشکل صدای شادمهره.
بزارید یه مثال ساده بزنم.
یک نفر در مسابقه کشتی مناطق قهرمان میشه...آیا ما میتونیم این شخص را به مسابقه با قهرمان کشتی جهان بفرستیم؟؟؟
و یا حتی ما میتونیم شخصی که مربی قهرمان کشتی جهان بوده را برای این شخص که در مسابقات منطقه ای قهرمان شده در نظر بگیریم!!؟؟
طبعا این کار باعث زیان هر دو میشه...هم کشتی گیر از تمیرینات سخت مربی دلزده میشه و هم مربی از ناتوانی کشتی گیر دلسرد میشه.
برای این تنظیم کننده های عزیز که این آهنگ های خوب را تونستن در داخل با این همه مشکلات ارائه بدن بسیار زود بود که بخوان با شادمهر همکاری کنن.
و برای شادمهر عزیز که تا الان اکثر کارهایش را خودش انجام داده هم بسیار زود بود که بخواد با تنظیم کننده های جوان همکاری و آزمون و خطا کنه.
اینجا نقش مدیر خیلی مطرحه...اینکه بتونه با هر دو مهره خوب بازی کنه.
نه مهره حرفه ایشو مورد نقد قرار بده و نه اینکه مهره های جوانش را بخاطر زود فرستادن در میدان بخواد بسوزونه.
واقعا حیف این استعدادهای جوان نیست که بخوان با انتقادات (البته بجای ما) از کار دلسرد بشن و یه افسردگی در اول کار حرفه ایشون سراسر وجودشونو بگیره و بخواد ریشه ذوق و پیشرفتشونو بخشکونه!!؟؟
از این استعدادها باید بجا استفاده بشه...وگرنه بجای استعداد پروری میشه استعداد سوزی.