نمایش نسخه قابل چاپ
چند روز پیش که رفته بودم آلبوم کیان پورتراب رو بگیرم ، همون خانم نازنینی که فروشنده ی مکان مورد نظر تشریف دارد و بارها اینجا از وجنات ایشان با زیبایی یاد کرده ام ، با لحن کریستی وار و در حالی که با دو چشم سگ دار خود به چشمان خمار من خیره شده بود پرسید :
این یارو کیه ؟ امروز چند نفر سراغش رو گرفتن ...
از پاسخ واماندم ، همانگونه که نگاه می کردم و نگاه می کرد مکان را ترک گفتم ...
بی خداحافظی ، فقط نگاه بود ، نگاه بود
و من به همنجسگرا بودن خود می بالیدم ، کماکان ، بی هیچ حس به خانم فروشنده ...
متاسفم واسه خودم ... (sm50)(sm172)
هر از چند گاهی برای من استیکر قلب می فرستد ... (sm50)
در شهرک مهاجران استان مرکزی صاحب یک خانه است ، تنها ، تنهای تنها ... (sm50)
مناسب برای بقای نسل ... (sm50)
موهای مش کرده (مش استخونی) ... (sm25)
در دیدار ماقبل از دیداری که برای تهیه آلبوم کیان داشتم ، به من قهوه تعارف داشت ...
بر روی قوزک پای چپش ، تتوی زیبایی از گل رز دارد ...
رَدای او یاسی رنگ بود ...
به یکی از بچه هایی که با مادرش تشریف آورده بود برای خرید کتاب قصه ، با همان لحن که قبلا اشاره کردم گفت :
چی دوست داری خاله ...