خب درسته علیرضاافکاری یه ذره آهنگاش یکنواخت شده اما همین یکنواختی باعث شده تو اوج بمونه و تا زمانی که یکنواخت کار کنه تو اوجه چون همین سبکی که کار میکنه دستخط کاراشه و باعث شده دوستش داشته باشیم . امضای هنری و سبک کاریش زیر آثارش مهر شده است و حتی اگه اسمی ازش به میون نیاد هم میشه فهمید که آهنگسازش کیه ولی اگه یهو تغییر سبک بده مطمئنا از محبوبیتش کم میشه و انتظار بیخودیه که ازش بخوایم از سبک خودش فاصله بگیره و امضاش پای آثارش نباشه...
اگه ما از آهنگهای نقطه ضعف یا تصویر خوشمون نیومده واسه اینه که شادمهر آهنگاش شبیه به آهنگای قدیمیش نبوده و ما همون تکرار گذشته و یکنواختی رو میخوایم چون دستخط شادمهر و امضا و مهرش پای اون آهنگهاست که به اصطلاح بهش میگیم شادمهری و یعنی کامل تر بگم که ما دوس داریم شادمهر شبیه آهنگهای قدیمیش بسازه و همون یکنواختی رو به تغییر سبکش ترجیح میدیم تا یه وقت از امضاش و سبکش فاصله نگیره .. و همین مقایسه آثار جدید با آهنگهای قبلیشه که باعث میشه هیچوقت از آهنگهای جدیدش خوشمون نیاد