هر کسی هر چیزی یه روزی تموم میشه یا افت می کنه ولی چیزی که میمونه کارنامه طرف هست اصلا موسیقی داخل چیزی داره که وایسه جلو کارنامه موسیقی اونور
هر چقدرم که طرفدار داشته باشن گذر زمان اینها رو از یاد میبره خواننده ها داخلی بیشترشون
هیچ کدومشون سواد موسیقی یا تحصیلاتی ندارن درباره کارشون حتی وزن شعر نمی دونن و به خودشون جرات میدن 13 تا شعر یه آلبوم رو بگن
کل آهنگاشون با نرم افزار های کرک شده هست و چند تا ساز هم نمی تونن بزنن
از کنسرت هم که کلشون صدای قلچ قلوچ فقط میاد تو کنسرتاشون
تمام آهنگا هم که درباره عشقه به چیشون مینازی آخه
اونایی که استعداد دارن یا کنترولشون میکنه حکومت و مچسپونه به خودش کسی که باشون راه نیان هم تو تکیه گاه کنج اتاق میمیرن