شعر و متن زیبا ... عاشقانه ها ...

گاهی اوقات باید تمام مشغله هایت را زمین بگذاری سراغ بهترین آدم های زندگی ات بروی و برای بودن و برای خوب بودنشان از آنها تشکر کنی
بگویی چقدر دوستشان داری و چه خوب که هستند و انگیزه ی خوشبختی تو اند چه خوب که با نگاهی لبخندی یا کلامی دلت را به بودنت گرم می کنند
بعضی ها ، شبیهِ معجزه می مانند جوری نگاهت می کنند که عاشق خودت می شوی جوری صدایت می کنند که جان می گیری و جوری هوایت را دارند که خیالت از تمام راه های رفته و نرفته ی زندگی ات تخت می شود
با حضورشان نه از تاریکی می ترسی نه از سقوط و نه از گم شدن
بعضی آدم ها با تمام جهان فرق دارند آمده اند تا لایق خالصانه ترین عشق و صادقانه ترین احساس باشند
تا باشند انگیزه باشند و تو را خوشبخت ترین آدمِ رویِ زمینت کنند
بعضی ها بزرگ ترین دلخوشی آدم اند
همین که هستند خوب است همین که بمانند کافی ست...

فرقی نمی کند آغاز هفته باشد یا پایانش
صبح باشد یا شب بذر امید
نه وقت می شناسد
نه موقعیت
هر وقت بکاری شبیه لوبیای سحر آمیز
با اولین طلوع آفتاب خواستن
جوانه می زندو تا آسمان موفقیت و توانستن اوج می گیرد
هرگز نا امید نباش...
نا امیدی تیشه ی بی رحمی ست
به جان ریشه ی شعور و خوشبختی

پس تا دیر نشده

بذر جادوییِ امیدت را بکار
و معجزه هایت را درو کن...

شاید به‌نظر عجیب بیاد ولی در آخر همونی میشی که همیشه می‌خواستی شاید یکهویی نه ولی کم‌کم، شاید کامل نه اما حداقل یک‌ذره خیلی سال باید بگذره تا باورت بشه اتفاقا دنیای کامل همینه، همین دنیای بیرون نه اونی که آدم واسه خودش توی تنهایی ذهنش می‌سازه!جهان قوت و ضعف، دنیای غرور و خجالت عالم رضایت و حسرت همه‌ حرف‌رو موراکامی یک‌بار گفته چیزی که می‌خوای بهت میرسه اما نه اونجوری که فکر می‌کردی...

نمی‌خوای بیای خب نیا!
جات خوبه راحتی خب اصراری نیست بازم نیا
ولی خب وسط این همه نیومدن هات بدون دوست داشتنت واقعی ترین چیز تو این دنیا بود
که نه از سر رها شدن از گذشته یا هر چیز دیگه ای باشه،
نه دوست داشتن صرفا خودت اون واقعیتی بود که خوب نشست به دلم...

من برای دوست داشتنت به دليل احتياج ندارم همين‌كه بارون می‌زنه همين‌كه يه جايی توی دلم خالی می‌شه همين‌كه يه زخم كهنه روی قلبم دهن باز می‌كنه يعنی به تو فكر می‌كنم.

وقتی هوا می‌گيره وقتی بارون می‌باره آدم چه می‌دونه شايد دل خدا هم واسه كسی تنگ شده.

شاید تقدیر روی پیشانی‌ام نوشته باشد
همیشه فاصله ای هست
ولی تو فقط گاهی برایم بخند
آنوقت تقدیرم را می بوسم
و کنار میگذارم
تو که میخندی خدا تازه میفهمد
اگر تنها عشق اعجاز رسولانش بود
دنیای جهنمی بهشت موعود میشد
عشق همیشه معجزه ای تازه دارد ،
تو فقط گاهی برایم بخند...

اگر عشق واقعی است پس به همان روشی با آن رفتار کن که با یک گیاه رفتار می‌کنی، تغذیه‌اش کن و در برابر باد و باران از او محافظت کن
باید هر کاری را که می‌توانی کاملاً انجام دهی اما اگر عشق واقعی نیست در این صورت بهترین کار این است که به آن بی‌توجهی کنی تا پژمرده شود...

کاش همه ی آدم ها عاشق بودند .
آدمِ عاشق ، دلش به قدری از محبت ، پُر است ؛
که جایی برای کینه ندارد
آدمِ عاشق ، مهربان است
آدمِ عاشق برای همه در جیبش به اندازه ی کافی ، لبخند دارد
فکرش را بکن ؛
اگر هیتلر و چنگیزخان و امثالِ این ها هم عاشق بودند ؛
دنیا چه جایِ بهتری برایِ زندگی می شد !
شاید اگر همه عاشق بودند ؛
جنگ و بی رحمی تمام می شد !
دیگر دلیلی برای جنگیدن نمی ماند .
اصلاً کسی نبود که به جنگ برود !
همه در خانه هایشان مشغول بودند ؛
به تماشا و قربان صدقه ی همدیگر .
به جای "لعنت و نفرین" ؛
دعا کنیم همه عاشق باشند !

رفتن که همیشه به گفتنِ میخوام برم و کفش‌هارو جفت کردن و درو پشت سرت بستن نیست. یک تیکه از هر آدمی توی قلب کسیه که دوسش داره؛ اون تیکه اگه بشکنه، ترک بخوره، تموم شه یعنی تو از اون آدم رفتی حتی اگه لب‌هات بچرخه به دوسِت دارم، حتی اگه لب‌هات روزی هزار بار بچرخه به دوسِت دارم.
من توی صدات نیستم من توی قلبت نیستم. من انگار هیچ جا نیستم اونی که رفته اونی که خیلی وقته رفته تویی.

من چقدر دلم خوش بود
فکر می کردم پاییز که برسدخودت را
می رسانی فکر می کردم می دانی آدم هر چقدر هم که قوی باشدنمی تواند تنهایی سر کند.فکر می کردم می دانی
این زود شب شدن هااین ابرهای تیره در آسمان و باران های گاه و بی گاه
دمار از روزگار آدم تنها در می آورد.
فکر می کردم می دانی آد، دلش وقت پاییز آنقدر کوچک می شود که جا برای
دلتنگی ندارد اگر دستی نداشته باشد برای گرفتن و گوشی برای شنیدن
غصه بیچاره اش می کند!
فکر می کردم می دانی اما
کاش می دانستی
کاش خودت را می رساندی…