خیال می کردمبرای پیشونی م
یه خونه ی کوچیک
رو شونه هات داری
چه بی دلیل، چه زود
بهونه گیر شدی
چقد دلیل واسه
بهونه هات داری
آهای فرصت کم
آهای راه زیاد
یه عمر فاصله بود
از تو به این آغوش
بین من و تو هنوز
یه ریز برف می آد
به دیدنم که می آی
لباس گرم بپوش
به دیدنم که می آی
برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم
نفس کشیدنتو
برای تشنگیام
یه کم سراب بیار
که باز دوره کنم
خیال دیدنتو
به خاطر تو، دلم
با اینکه زود شکست
نه باز عاشق شد
نه دوست پیدا کرد
نه پای درد دل
هرکی رسید نشست
نه سفره ی دلشو
پیش کسی وا کرد
به دیدنم که می آی
برام ستاره بیار
جراغ اول این
شبو تو روشن کن
بازم اگه حرفام
حوصله تو سر برد
هنوز سحر نشده
هوای رفتن کن