بهاران بیایَد بِبَخشی سَعادت ،
خَزان چون بیایَد سَعادت بِکاری ... (sm50)
نمایش نسخه قابل چاپ
بهاران بیایَد بِبَخشی سَعادت ،
خَزان چون بیایَد سَعادت بِکاری ... (sm50)
گَرین گُل از آن گُل یکی لُطف بُردی ،
نَکَردی یِکی خار دَر باغ خاری ... (sm50)
زِ من چون رَوی تو ،
زِ من ، من رَوَد هَم
بَرم چون بیایی ،
مَرا هم بیاری ... (sm50)
قَراری گِرفته ، غَمِ عشق در دل ،
قرارِ غَم الحَق دَهد بیقراری .. (sm50)
بَرخیزَم و بُگشایَم این بَندِ دلِ جوشان ،
وین سیلِ گُدازان را از سینه فروریزَم ... (sm50)
شَب گَر چه غم افزایَد ،
خورشید از او زایَد
چون راحتِ دل خواهَم ،
از دَرد چه پَرهیزَم ... (sm50)
چَندین شب و خاموشی ،
وَقت است که بَرخیزم
وان آتَش خَندان را با صُبح بَراَنگیزَم ... (sm50)
ای سارِبان آهِسته ران ،
کآرامِ جانَم می رَود
وان دِل که با خود داشتم ،
با دلسِتانم می رَود .. (sm50)
مَحمِل بِدار ای سارِبان ،
تُندی مَکُن با کاروان
کَز عشقِ آن سَروِ رَوان ،
گویی روانَم می رَود ... (sm50)
او می رود دامَن کِشان ،
من زَهرِ تنهایی چِشان
دیگَر نَپُرس از مَن نِشان ،
کَز دل نِشانَم می رود ... (sm50)