هرگز نخاستم به داشتنت عادت بکنم
نمایش نسخه قابل چاپ
هرگز نخاستم به داشتنت عادت بکنم
من که با این برگ ریزان روز و شب سر کرده ام
کسی نبید(sm35)
ماه درمیاد که چی بشه
میخود عزیز کی بشه
هر کس به طریقی دل ما میشکند
دوست جدا بیگانه جدا
ابرای پاییزی دلگیر من
جوونترین چهره ی پیر من
نابرده رنج گنج میسر نمیشود----مزد ان گرفت جان برادر که کار کرد
این دیگه چی بود (sm1)نقل قول:
نوشته اصلی توسط yaran [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
در این حریم شبانه که غم گرفته
رفیق روزهای روشن رهاییم کو
(sm81)