نمیگم ما خیلی بدبختیم شاید در مقابل خیلیا بهترین زندگی داشته باشیم ....
ولی مثلا با اینکه میگن خدا از هر ** به اندازه ی شرایطی که براش فراهم آورده توقع داره ارتباط برقرار نمیکنم ....
به نظر من از یه بچه که سرش تو آشغاله برای پیدا کردن غذا جز کافری نباید توقع داشته باشی...
از کجا معلومه اگر به اون یه زندگی خوب میداد یه آدم خیری نمیشدی؟
میگن حکمت ....میگن قسمت ...چرا همیشه چیزای گند قسمت یکیه همه چیزای خوب قسمت یکی دیگه ؟
میگن شاید جنبه ی پول علم ...نداشتی که نداده ...مگه اینا که دارن جنبشُ دارن؟
برتری اونایی که زندگی خوبی دارن و دغدغه ندارن به من و تو و اون بچه چیه؟
ممکنه بگن خدا گفته ما انسان را در رنج آفریدیم .....پس این همه تناقضی که میبینیم چیه ؟
(sm50)