نه رسول تبعش خشکه.نوشته اصلی توسط Milad16+
اینا چارفصلشون تابستونه ...
رسول،مرده پاییزی
هر روز پاییزه،هرسال پاییزه
نه رسول تبعش خشکه.اینا چارفصلشون تابستونه ...
رسول،مرده پاییزی
هر روز پاییزه،هرسال پاییزه
دارم بازارگرمی میکنم که بیاد و ببینه وقتی بیاد میبینه که فقط و فقط باید گل های قالی رو دسته کنه و از لباس و آرایشگاه خبری نیستلباس؟
ارایشگاه؟
بیخیال باو ما تو یه تیمیم سوژه نده دسته ملت
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
خوش به حال همیشه دوست داشتم تنها زندگی کنم
این سایتو برو خیلی خوبه شاعر های دیگه رو هم میتوی سرچ کنی بیاد
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد
خجالت بکش.
تختی،تشکی،چیزی.........
پوستش خراب میشه رو فرش
میدونم زیاد میرم گنجورخوش به حال همیشه دوست داشتم تنها زندگی کنم
این سایتو برو خیلی خوبه شاعر های دیگه رو هم میتوی سرچ کنی بیاد
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
اینو قبول دارمنه رسول تبعش خشکه.
رسول،مرده پاییزی
هر روز پاییزه،هرسال پاییزه
تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد
احسنت.اینو قبول دارم
تو هم بیا تو پستو
پستو رو شلوغ نکناحسنت.
تو هم بیا تو پستو
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
تو هم بیا اون پشت شدیم 4 نفر.2 به 2
نامدگان و رفتگان، از دو کرانه ی زمانسوی تو می دوند، هان ای تو همیشه در میاندر چمن تو می چرد آهوی دشت آسمانگرد سر تو می پرد باز سپید کهکشانهر چه به گرد خویشتن می نگرم درین چمنآینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشانای گل بوستان سرا از پس پرده ها در آبوی تو می کشد مرا وقت سحر به بوستانای که نهان نشسته ای باغ درون هسته ایهسته فروشکسته ای کاین همه باغ شد روانمست نیاز من شدی، پرده ی ناز پس زدیاز دل خود بر آمدی، آمدن تو شد جهانآه که می زند برون، از سر و سینه موج خونمن چه کنم که از درون دست تو می کشد کمانپیش وجودت از عدم زنده و مرده را چه غم؟کز نفس تو دم به دم می شنویم بوی جانپیش تو، جامه در برم نعره زند که بر درمآمدمت که بنگرم گریه نمی دهد امان
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 30 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 30 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
