گل یاس
گل یاس
به نظر من شادمهر ورای ترانه و کلام و از این دست تعریف هاست. کاربرایی مثل فربد یا پیمان طرفدار جنبه موسیقیایی شادمهر هستن به همین جهت کلام براشون در درجه دوم اهمیت هست، من هم همینطور البته چه بهتر که کلام فاخر هم ارائه بده چون گوش مردم ایران بیشتر کلام میشنوه تا موسیقی... همیشه گفتم کاش شادمهر فقط موسیقی بیکلام میساخت تا بیشتر متوجه میشدیم که چه هنرمند بی بدیل و خوش قریحه ای هست و کاش این همه طرفدار نداشت. تا دلتون بخواد خواننده هست(البته تعدادشون کم شده) که کلام خوب ارائه بده ولی تعداد کمی در حال حاضر موسیقیدان سراغ دارم که موسیقی خوب ارائه بدن.
یه جا دیدم شادمهر با منفرد زاده یا واروژان و ... مقایسه کرده بودن و شادمهرُ پایین تر دیده بودند که اصلا صحیح نیست شادمهر مثل اون عزیزان بخشی از اصل تاریخ موسیقی ایران هست و سبک خاص خودشُ ارائه داد و تو ساختار خودش بی بدیل هست و این ریسکُ انجام داده و در سبک های مختلف ورود کرده و سربلند خارج شده ... غربی، شرقی، کلاسیک ایرانی و ... این دوران هم میگذره و من مطمئنم شادمهر به طریق خودش برمیگرده و خودش میسازه ...
اون اوایل که موسیقی پاپ بعد از انقلاب مجددا مجوز فعالیت گرفت و چهره های مختلفی به این عرصه اومدن اگه دقت کرده باشین البومهای مسافر و دهاتی در بین آلبومهای مجاز اون موقع یعنی نسل اولی های موسیقی پاپ بعد انقلاب در ایران ساده ترین و روان ترین شعر هارو داشت
مثلا خشایار اعتمادی تو آهنگ دلشوره این شعرو خوند :
وقتی که قلب لحظه ها بی تپش و شکسته بود
قایق طوفان زده ام خسته به گل نشسته بود
وقتی که حتی سایه ای رفیق راه من نبود
شکسته برافتادم و دستی پناه من نبود
و .......
و شادهر تو آلبوم دهاتی این شعر و خوند :
دل من به این خوشه
که یاری مثل اون داره
سر حرفش میمونه
این دیوونه تا جون داره
سر حرفش میمونه
این دیوونه تا جون داره
میخوان این دل خوشی رو ازم بگیرن
اگه اون بود نمیذاشت
میخوان آتیش بزنن به هستی من
اگه اون بود نمی ذاشت
شادمهر از همون اول اشعار ساده و روون میخوند اما تو نسل اولی های موسیقی پاپ به قول سعید شهروز حکم رونالدوی موسیقی ایران رو داشت .. مردم اگه محمد اصفهانی رو به خاطر اشعاری مثل این دوست داشتن :
بی تو چون برگ از شاخه افتادم
زرد و سرگردان در کف بادم
گرچه بی برگم گرچه بی بارم
در هوای تو بیقرارم
برگ پاییزم بی تو می ریزم
نو بهارم کن نو بهارم
شادمهر رو با اشعاری مثل آی نمیدونی دل آدم رو چه میشکونی ..... دوست داشتن
چرا؟
چون شادمهر بهترین آهنگساز و تنظیم کننده اون دوران بود و با اینکه صداش پخته نبود اما آلبوماش رکورد پرفروش ترین آلبومهای اونموقع رو زد و همه خواننده ها آرزوشون بود شادمهر فقط یه آهن براشون بسازه تا به چشم بیان
این شعرای ساده شادمهر چیز جدیدی نیست و درسته هزار برابر از شعرای آرش محرابی بهتر بودن اما همیشه ساده بودن و روان ... و این آهنگای شادمهر بود که باعث شنیده شدن ترانه هاش میشد
PREPARING FOR THE KODAK THEATER CONCERT
خوب مرد حسابی شیلا که از اینام داغون تره ترانه ش بحث من موزیک نیستا فقط ترانه رو میگمنوشته اصلی توسط Hosein333
بحث اینجاست که روان یه معنی دیگه داره شما اگه آهنگ دلخوشی یا آسمونی یا نگاه پنجره یا هر کار اون زمان رو در حد شیلا و فقط با تو عشقم یا امثالهم بدونی واقعا کارنامه ی شادمهر رو زیر سوال بردی
مگه من از اینا حرف زدم دارم از ترانه های شادمهر میگم بحث فعلی ترانه های شادمهره مثل اینه که من بگم بارسلونا تیم خوبیه بعد تو بگی نه قورمه سبزی هم مالی نیست خخخ
از شیلا بهتره شعرهای البوم جدید
البته همشون بد نیستن بعضی هارو گفتم
ولی اهنگسازی خوب باشه شعر میکشه بالا
شیلا اهنگ قابل قبولیه ولی شاهکار نیست
بهترین اتفاق میتونه همکاری با روزبه باشه یا افشین مقدم یا یغا گلرویی
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
