عاشقشمنوشته اصلی توسط H A M I D
عاشقشم
واقعا یه جراح مغز و استخوان استعداد خوانندگی هم داشته باشه یه چیز فوق العاده س .
زندگی یک جهنم است
اگه دائم به نداشته هایت فکر کنی
آره واقعا معرکه است
غبطه میخورم که چرا دیر به دنیا آمده ام ، آری دیر...
آنقدر دیر که مزه ی تلخی این حسرت حسابی لابه لای خرده های تکه شده ی دلم مانده است...
کاش و اِی کاش که من هم به زمان پدر و پدرانمان دنیا را برای اولین بار میدیدم
آری میدانم ، نه اینترنتی بود و نه حتی کوچکترین امکاناتی که بشود با آنها زندگی روزمره ی خود را به راحتی گذراند ، میدانم که حتی نانی هم برای خوردن نبود، حتی از جاهلیت آن دوران هم باخبرم
ولی نمیدانید چیزی در آن دوره و زمان بود که امروز نه من ، تمام ما به دنبالش میگردیم..!!
چیزی که در این تغییر نسل از بین رفته است ، چیزی که شاید پدرانمان یا که مادرانمان در یاد دادنش به ما کوتاهی کرده اند ، چیزی که شاید زمان یا که شاید هم همین امکانات امروزی باعث از بین رفتنش شده باشد...
عشق را نمیگویم ؛ عشق چیزی ست که هیچ گاه در هیچ زمانی از بین نخواهد رفت ، عشق ابدیتی دارد که تا ابد باقی میماند...
من ، "وفاداری" را میگویم ؛ چیزی که امروز هرچه می نگرم هیچ نمی بینم
همان وفاداری به عهد و پیمان ، وفاداری به قول و قرارها ، وفاداری به عشق و یار و همدم و بوسه ها...
حاضرم تمام سختی های آن دوران را به جان بخرم اما طعم واقعی وفاداری را هم چشیده باشم ، حاضرم نان شب نداشته باشم اما از داشتن یک همدم و مونس واقعی و وفادار لذت ببرم...
مگر آدمی آفریده شده است تا فقط شکم سیر کند و کثیف کند و در آخر همراه کثافت هایش ، خودش هم کود شود؟؟ که اگر اینگونه بود حوا برای چه بود؟؟
حال میفهمم چرا پدرانمان از ما شادترند یا که مادرانمان از زندگی شان همه جوره راضی اند ؛ شاید که دلیلش تنها همین وفاداری و عشق دوطرفه یشان بوده باشد...
شاید هم که حق با شماست اینکه من اشتباه کرده ام و به آدم اشتباهی اعتماد کرده ام ولی کدام یک از شماها که امروزه هم دوره ی من هستید میتوانید با قاطعیت و صداقت تمام بگویید :
واقعا مزه ی وفاداری چیست؟؟
یا که اگر شما وفادار بودید دیگران چه کردند؟؟ یا حتی اگر دیگران وفادار بودند خود شما چه کردید؟؟
دوره ای هستیم که یا عشق دوم هستیم و ای کاش که فقط جمعش به دو میرسد نه بیشتر ، یا که خودمان شخص سوم یک رابطه ی دو نفره ایم یا اصلا خودمان در رابطه مان گرفتار سوم شخص مفرد و شاید هم جمع هستیم...
شاید شما هم مثل من نه که زود
خیلی دیر بیدار شده اید...
مرا حوصله تنگ است
یا وفا خود نبود در عالم یا مگر کس در این زمانه نکرد
کس نیاموخت علم تیر از من، که عاقبت مرا نشانه نکرد
راتو برو مسافر،برگشتنت عذابه
من تشنه لب تکیدم،آبی تر از گلابهاز دورها چه زیباست،امواج آبی عشق
اما دریغ و افسوس،چون میرسی سرابه
هر یار اهل نیرنگ،هر دوست اهل حیله
با پشت خورده خنجر،موندن تو این قبیلهنشنیده ام من از تو،یک حرف از صداقت
افسانه های دل را،بردم به سوی ظلمت
زهر است در دل جام،ریزی چو باده در خواب
گویند نوش و در دل،صدها هزار نوش آب
با همه تلخی قصه تو و من
بی تو من هیچی نمی خوام ازین عمری که دو روزه . . .
در حال حاضر 8 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 8 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول