از هواي تلخ روزگار بيزارم
اما جاي كينه يه درخت مي كارم
هميشه صد پله از خودم كم دارم
اما جاي گريه, يه درخت مي كارم
تو دل طوفانم, تو دل رگبارم
ولي هيچ باكم نيست يه درخت مي كارم
يه درخت مي كارم واسه فرداي تو
واسه چتر سايه اش روي خواباي تو
يه درخت مي كارم جاي پر پر كردن
تا بمونه نقش آرزوم بعد از من
هر درخت ميتونه يه بهانه باشه
تا شايد اين دنيا دوباره زيبا شه
هر درخت يعني "تو" , هر درخت يعني "من"
جنگلي برپا كن, واسه باهم بودن....