-
نقد فیلم ابد یک روز
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
خلاصه داستان:
سمیه ( پریناز ایزدیار ) دختر جوانی است که قرار است به زودی به عقد مردی افغان درآید. اما سمیه برای انتخاب این وصبت مردد است چراکه وضعیت خانه ای که در آن قرار دارد تا حدود زیادی به او وابسته است. وی مادر پیر و از کار افتاده ای دارد و البته برادران و خواهرانی که همواره در حال نزاع با یکدیگر هستند و...
کارگردان :
سعید روستایی : متولد سال 1368 در تهران و فارغ التحصیل کارشناسی سینما از دانشگاه سوره می با شد. روستایی پس از ساخت چند فیلم کوتاه، با فیلم « ابد و یک روز » توانست نام خود را مطرح نماید و در اولین ساخته سینمایی اش جایزه سیمرغ بهترین کارگردانی ، بهترین کارگردانی نو و بهترین فیلمنامه را از سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر دریافت نماید.
درباره فیلم « ابد و یک روز » :
« ابد و یک روز » داستان تکراری و شنیده شده ای دارد که پیش از این بارها توسط فیلمسازان دیگر دستمایه ساخت یک فیلم بلند سینمایی شده است. داستان خانواده ای از طبقه پائین شهر که قرار است با ورود یک خواستگار و مسائلی که پیرامون این اتفاق رخ می دهد، تماشاگر را به دنیای تاریک این خانواده هدایت کند و زندگی شان را مقابل دیدگان مخاطب قرار دهد.
اما تفاوت عمده « ابد و یک روز » با دیگر آثاری که در این حال و هوا ساخته شده اند در این است که اینبار کارگردان به خوبی شخصیت های داستان و جغرافیایی که داستان در آن رخ می دهد را شناخته است. سعید روستایی با تسلطی که به ندرت می توان در یک کارگردان 26 ساله جستجو کرد، شخصیت های پر تعداد داستانش را به حدی خوب و درست پرورش داده که مخاطب را به راحتی با خود همراه می نماید و دردها و ناراحتی های آنان تبدیل به درد ذهنی مخاطب در هنگام تماشای فیلم می شود.
فیلمنامه « ابد و یک روز » را می توان به راحتی در زمره بهترین فیلمنامه های چند سال اخیر در سینمای ایران قرار داد. فیلمنامه ای که از دکوپاژ و میزانس گرفته تا پرداخت شخصیت ها، در حد و اندازه استاندارد قرار دارد. خوشبختانه کارگردان به خوبی این موضوع را درک کرده که برای روایت داستان آدمهای پائین شهر نیازی به سفید و سیاه کردن آنان نیست. این انسانها درد مشترکی دارند اما هرگز برای رسیدن به مقاصدشان یک هیولای ترسناک نمی شوند. ویژگی تحسین برانگیز دیگر فیلم را می توان در شخصیت کودک جستجو کرد؛ شخصیتی که برخلاف فضای تیره و تاریک داستان، کاملا یک تیزهوش است و فیلمساز با خلق آن این پیغام را به جامعه می دهد که افراد باهوش متعلق به دسته یا طبقه خاص اجتماع نمی باشند.بهترین شخصیت پردازی فیلم متعلق به محسن ( با بازی نوید محمد زاده ) است. مرد جوان معتادی که اگرچه اعتیاد شدیدی به مواد مخدر دارد و فروشنده سابقه داری است، اما عشق و علاقه اش به اعضای خانواده را از یاد نبرده و در میان دعوا و مرافه های فراوان با برادرش مرتضی ( پیمان معادی ) همواره به او یادآوری می کند که نباید سمیه با چنین وضعیتی ازدواج کند. علاقه برادر و خواهری محسن و سمیه مخصوصا در سکانس درخشان یک سوم پایانی فیلم که محسن در حال التماس کردن به سمیه می باشد، تماشایی و تاثیرگذار است و کارگردانی دقیق سعید روستایی نیز به خوبی از این موقعیت بکر، لحظه ای ماندگار خلق کرده است.
یکی از بهترین ویژگی های « ابد و یک روز » را می توان به تصویر کشیدن معضل اعتیاد دانست. معضلی که در سالهای اخیر بارها و بارها در سینما از آن صحبت شده اما هرگز تا بدین حد برای مخاطب ملموس و قابل درک نبود ه است. کارگردان جوان فیلم به جای به تصویر کشیدن موقعیت های کلیشه ای از شخص معتاد، وی را فردی معرفی می نماید که مشکل اعتیادش سبب دور شدن او از جمع خانواده شده است. در یکی از سکانس های تاثیرگذار فیلم، اعضای خانواده در حال رقص و پایکوبی هستند اما محسن در حیاط به تنهایی مشغول پایکوبی است و در یک نمونه بهتر، زمانی که سمیه در حال گرفتن عکس دسته جمعی می باشد، محسن به جای قرار گرفتن در کنار خانواده، در بالای پله ها می نشیند تا جدای از دیگران باشد. روستایی به خوبی توانسته با تسلط کامل، تاثیرگذارترین تصویر از اعتیاد در سینمای ایران در چند سال اخیر را ترسیم نماید.
اما « ابد و یک روز » علی رغم انسجام قابل توجهی که در فیلمنامه داشته، ایراداتی هم دارد که می شد با کمی دقت و بازنگری از وقوع آن جلوگیری کرد. از جمله این ایرادات مطرح کردن خرده داستانهایی است که به راحتی به حال خود رها می شوند و به درستی مشخص نیست که دلیل مطرح شدن آنها چه بود ه است. از جمله این خرده داستانها، داستان زخم شدن صورتِ خواهر زده مرتضی است که دقایقی از فیلم را به خود اختصاص می دهد اما ارتباط آن با هسته اصلی فیلم مشخص نمی شود یا رفتارهای عجیب و غریب خواهر سمیه که گربه های آسیب دیده را به منزل آورده تا بابت نگهداری از آنان به درآمد برسد، این شخصیت همواره عصبانی است اما فیلمساز کمتر به سراغ زندگی او می رود تا بدانیم درد او برای این حجم از پرخاش چیست.
« ابد و یک روز » در بخش بازیگری بدون شک یکی از برترین های سینمای ایران در چند سال اخیر به شمار می رود. بازیگران پرتعداد فیلم، بهترین بازی خودشان را تا به امروز را ارائه کرده اند. پیمان معادی که مشخصا بهترین بازیگر فیلم است، در نقش مرتضی به پختگی کامل رسیده و عدم اهدای سیمرغ به وی کماکان یکی از ابهامات سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به شمار می رود. نوید محمد زاده هم در نقش محسن بازی مسلطی از خود به نمایش گذاشته است و ترحم تماشاگر را بر می انگیزد. پریناز ایزدیار نیز در مهمترین نقش آفرینی دوران بازیگری اش توانسته خوبی تصویری مظلومانه از سمیه ترسیم نماید و تماشاگر را نگران سرنوشت این شخصیت کند. دیگر بازیگران مکمل فیلم از جمله شبنم مقدمی و شیرین یزدان بخش نیز به خوبی از پس نقش هایی که به آنان سپرده شده برآمده اند.
« ابد و یک روز » اثری شایسته و تماشایی است که پازل های آن به درستی در کنار یکدیگر چیده شده اند. « ابد و یک روز » خبر از ظهور فیلمسازی خوش ذوق و باهوش به نام سعید روستایی در سینمای ایران دارد. فیلمسازی که در 26 سالگی تسلطش بر کارگردانی، فیلمنامه و بازی گرفتن از بازیگرانش به حدی بالاست که حیرت اهالی سینما را به همراه خواهد داشت . « ابد و یک روز » در سال پیش روی به راحتی خواهد توانست نماینده شایسته ای برای سینمای ایران در اسکار 2017 باشد.
-
-
