روحم آزرده مرا وسوسه بیهوده مکن/دگر این لحظه تن پاک من آلوده مکن
یاریم کن که رود از یادم/غم دیرینه این خاطره ها
شوق پرواز سراپای مرا میکشد /از پس این پنجره ها
پیش رویم بگشا پنجره ای/که از آن پنجره پرواز کنم
روحم از قید تن آسوده شود/هستی دیگری آغاز کنم