نوشته اصلی توسط MrCrow
یکی موند و یکی موند
یکی بست کوله بارش
یکی رفت و رها کرد
همه دار و ندارش
شب شد و باز دوباره دل غم و غصه داره
از زمین و آسمون غم واسه دل میباره
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
هرجمعه دارم من باخودم میگم که امروز تومیای
اما وقثی که دیگه غروب میشه
دلم میدونه نمیای
یادش بخیر روم نمیشد توی چشات نگاه کنم
همیشه آرزوم بوده ، اسم تورو صدا کنم
خجالتی بودم ولی تموم فکر من تو بود
تا اون غریبه اومد و عشق منو ازم ربود
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
دو سه روز که دلم بدجوری هواتو کرده
باز دوباره هوس گرمی نگاتو کرده
چندشبه که باز دوباره تو به خوابم نمیای
تو سراغ این دل خونه خرابم نمیای
یه مدت میخوام ول کنم زندگی رو
بذارم کنار عشق و دیوونگی رو
چشامو رو اونی که میخوام ببندم
یه مدت با هیچی با هیشکی نخندم
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
ما خون جگر خورديم و سوختيم و ساختيم
به جرم زنده بودن همه هستي رو باختيم
آخه از تو چه پنهون دلم دست خودم نيست
ديگه اين چشا اون چشمي كه عاشقش شدم نيست
تو اگه باشی آسمون صافه
غصه ها پشت کوه قافه
با تو من بهارم
بی تو شوره زارم
وقتی هستی خوبم
وقتی نیستی بی تو
یه قاب شکسته رو دیوارم
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
من خودم اينجا غريبم ، جز تو هيشکيو ندارم
گل من تحملم کن ، که يکم دووم بيارم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
