برای گفتن من ، شعر هم به گل مانده
نمانده عمری و صد ها سخن به دل مانده
صدا که مرهم فریاد بود زخم مرا
به پیش زخم عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سر گرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه ، هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست
نوشته اصلی توسط Sahand.M
برای گفتن من ، شعر هم به گل مانده
نمانده عمری و صد ها سخن به دل مانده
صدا که مرهم فریاد بود زخم مرا
به پیش زخم عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سر گرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه ، هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست
برای این دربدره بی سرزمین گریه نکن
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] دلت برای پاییز تنگ شده
...
این آخرین دفاعمه
راضی ام از جرم خودم
از این که لحظه ی فرار
عاشق زندانبان شدم
این آخرین دفاعمه
پیش تو اقرار می کنم
اگه گناهه عشق من
دوباره تکرار می کنم
با خبرم از آخرِ
هر ضربه ی نگاه تو
من پاک میشم تو تنِ
آغوش بی گناه تو
دری که بستم رو خودم
دوباره وا نمی کنم
برای بخشیده شدن
هرگز دعا نمی کنم
ابد نوشتم رو تنِ
این میله های انتظار
تا روز آخر جرممو
هر روز یاد من بیار
آزاد نکن دیگه منو
وقتی نمی تونم برم
ازت فرار نمی کنم
وقتی خودم مقصرم
برای [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]حساسم به تو
یک عمر زندونی کمه
من بی دفاعم پیش تو
این آخرین دفاعمه
دری که بستم رو خودم
دوباره وا نمی کنم
برای بخشیده شدن
هرگز دعا نمی کنم
این آخرین دفاعمه
پیش تو اقرار می کنم
اگه گناهه عشق من
دوباره تکرار می کنم
در حال حاضر 12 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 12 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول