آالبوم خیلی کم پیش میاد بخرم...چون چیزی ندارن تک توک کار خوب اگر بیاد که اونو طبیعتا میخرم....اما کنسرت خوبه ینی فقط جنبه فان داره...واسه عوض شدن روحیه معمولا میرم...
آالبوم خیلی کم پیش میاد بخرم...چون چیزی ندارن تک توک کار خوب اگر بیاد که اونو طبیعتا میخرم....اما کنسرت خوبه ینی فقط جنبه فان داره...واسه عوض شدن روحیه معمولا میرم...
خب اینجا بحث خیلی مفصلی پیش میاد... البته هدف من هم از زدن تاپیک طرح همین بحثاس... به این جور بحثها خیلی علاقه دارم و تا هر جا ادامه داشته باشه٬ حاضرم جلو بیام....
اما این مسئله ای که شما مطرح می کنید٬ از جنبه های مختلفی قابل بررسیه:
جنبه اول همونیه که بچه ها گفتن... دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی (معادل دهه ۵۰ و ۶۰ شمسی) تو کل دنیا نه فقط ایران٬ دهه تالیف موسیقی بود٬ یعنی رویکرد همه فعالان عرصه موسیقی توی کل دنیا compose کردن نتها و ساخت کارهای بدیع عمدتا (و حتی کاملا) ارکسترال یا آکوستیک بود... البته به دلایل مختلف الان این رویکرد عوض شده و خیلی از چهره های برجسته اون دوران دیگه در قید حیات نیستن... گرچه توی کل دنیا این درصد بیشتره ولی توی ایران هم وجود داره... توی ایران دیگه امثال بابک بیات٬ واروژان٬ همایون خرم٬ فرهاد٬ جلیل شهناز٬ حسن کسایی٬ جلال ذوالفنون٬ آندره٬ هایده٬ مهستی٬ بنان و غیره دیگه نیستن ... اما بعضی هاشون همین الان هم در قید حیات هستن که متاسفانه کسی قدرشونو نمی دونه... امثال استاد انوشیروان روحانی٬ شهرداد روحانی٬ محمدرضا شجریان٬ ایرج٬ اردلان سرفراز و خیلی های دیگه... نکته ای که اینجا وجود داره اینه که بعضی از ستاره های اون دهه هنوز هستن. امثال ابی و داریوش و معین و سیاوش قمیشی که از خواننده های مشهور همون دوران بودن... حتی اینها هم الان سراغ افرادی مثل انوشیروان روحانی یا ایرج جنتی عطایی یا اردلان سرفراز نمیرن!!
جنبه های بعدی رو توی پست های بعدی میگم که شلوغ کاری نشه٬ اگه بخواید نقل بگیرید هم راحت تر باشید
ویرایش توسط vahid : 10-05-2014 در ساعت 09:45 PM
جنبه دوم اینه که دوران فعلی خواه یا ناخواه تعدد کارها نسبت به سالهای قبل زیاد و زیادتر شده... طبیعتا وقتی تولید به این شکل زیاد میشه٬ کیفیت کارها هم افت می کنه... این مورد هم باز توی همه دنیا وجود داره...
جنبه سوم هم اینه که قبل از انقلاب٬ به جای اینکه خواننده ها خودشونو با مردم مطابقت بدن٬ این مردم بودن که پشت سر خواننده ها و موزیسین ها حرکت می کردند٬ همین مسئله باعث کیفیت کارها میشد... کم کم این رویکرد عوض شد متاسفانه... وقتی این اتفاق میفته٬ مخصوصا بین جمعیت جوون تر چون هنوز شناخت درستی از موسیقی به وجود نیومده و گوش اصطلاحا حرفه ای نشده٬ طبیعتا گرایش به سمت کارهای ساده تر و سطحی تر بیشتر میشه... این مسئله باز توی کل دنیا وجود داره... گواه این حرف من هم همون قضیه انتخاب جاستین بیبر تو سال ۲۰۱۲ هست! .... همین الان هم اگه میگید نوستالژی تو کارهای قدیمی هست٬ باید نگاه کنید ببینید این نوستالوژی چه جوری در ما ایجاد شده... اکثر ما به خاطر این بوده که خونواده از دوران بچگی مدام این آهنگها رو توی جمع گوش میدادن و روی ما هم اثر گذاشته... جوون تر ها و اونهایی که توی خونواده شرایط اینچنینی نداشتن٬ به مراتب تعلق خاطر کمتری به این دسته آهنگها دارن و پیش بینیش خیلی سخت نیست که تا یکی دو نسل دیگه کم کم این آهنگها بین عموم مردم به بوته فراموشی سپرده بشه
بریم سراغ جنبه چهارم: مورد دیگه ای که وجود داره اینه که من حس می کنم خیلی وقتها این اظهار نظرها به خاطر توجیه کار خودمونه... به خاطر اینکه بگیم این آلبومهای جدید ارزش خرید ندارن٬ میایم این توجیه ها رو ارائه میدیم... در حالی که این واقعیت وجود داره که کارهای جدید دیگه در این حدی که شما میگید هم افتضاح نیست... درست درصد کارهای فاخر و ارزشمند نسبت به کل کارهای تولیدی خیلی خیلی پایینه مخصوصا در مقایسه با قبل از انقلاب٬ ولی من حاضرم از سال ۸۰ به بعد بالای ۵۰ تا کار ارزشمند اسم ببرم که از جهات مختلف قابل اعتنا و در خور تحسین هست که بالای ۲۰ تا از اینها رو عامه مردم باهاش ارتباط برقرار کردن...
یه مثال میزنم... همین امسال که به نظرم یکی از افتضاح ترین سالها در زمینه تولید آثار موسیقی بوده٬ آلبومی مثل یک لحظه عاشق شو به بازار اومد... فقط ترک خواب سیاه این آلبوم به نظر من ارزش بالای ۱۰ هزار تومن داره... ملودی دلنشین٬ تنظیم هوشمندانه٬ ترانه فوق العاده بابک صحرایی و اجرای بی نقص حامی جای هیچ حرف و حدیثی باقی نذاشته...
تازه این آلبوم انتقادهای زیادی هم بهش وارد بوده... همچنان تاکید می کنم که توی این سالها علی رغم همه مشکلات و ضعف ها و کارهای بی کیفیتی که عرضه شده ولی باز هم کارهای ارزشمند و در خور توجه که ارزش خرید داشته باشه کم نبوده
نکته آخر هم بگم٬ اونم اینکه وقتی ۲-۳ تا کار توی آلبوم رو میپسندید٬ نیازی نیست برید کل آلبوم رو بخرید... اگه واقعا همین چند تا کار یا حتی یک کار رو دوست داشتید میتونید برید و از سایت بیپ تیونز همون یک یا چند تا کار رو بخرید... همون کاری که خارجی ها هم انجام میدن و میرن اون چند تا آهنگی رو که میدونن ارزش خرید داره از سایتهایی مثل آمازون یا آیتیونز میخرن
نمی گم موسیقی امروز بدون نقص هست --- ولی نمی دونم افرادی که همه آلبوم های منتشر شده را به درد نخور می دونند چی می خوان از موسیقی؟ ---
بعضی ها هستند سبک های خاصی را می پسندند --- فقط دنبال همون کارها هستند و کاری به سبکای دیگه ندارند ---
ولی نمی دونم چرا الان چند سالی هست یه سری تو موسیقی پاپ هر آلبوم جدیدی منتشر می شه فقط انتقاد می کنند ---
معلوم نیست چه موسیقی می خوان --- انتقاد بی دلیل که نشد نشانه ی درک موسیقی ---
به قول وحید این یکی از بهانه های خرج نکردن واسه شنیدن موسیقیه ---![]()
آلبوم حالیا رو بیش از 10 نسخه خریدم
3 تاشو هدیه دادم ، و اگه بازم بخوام آلبوم هدیه بدم به کسی، بازم میخرم و هدیه میدم
نه به هبچ وجه آتیش نزدم ، چون خودم بیشتر به نگهداری علاقه دارم تا مصرف ، حتی آلبوم هایی که باز میکنم که گوش بدم ، جوری باز میکنم که دوباره بزارم داخل سلفونش و ...
از آهنگ سرا خرید میکردم، بالای 90% آلبوم های کریستالی یا دیجی ( پاپ ، سنتی،تلفیقی و ... )
دمو رو گوش میدادم اگه خوشم میومد میخریدم
یکیم بعضا سبک های جالبی پیدا میشه تو آلبوم ها ، اونا رو هم میخرم (مثلا آلبوم خورشید سیاه ، احمد اخوان - بند کلو ، البوم های رومی مثل محسن دایی نبی ،گروه سپهر ،ساحل تهران-نایما و ... )
ولی الان دیگه با یکی از پخش ها رفیق شدم ، سفارش میدم واسم میاره و دیگه هزینه پست نمیدم
خود را نگر او را ببین ، کی دیده ای یاری چنین
اول به وصل خویش رس ، دوم به سوی دار شو
دلبسته را بر آب و گل نی آگه از اسرار دل
راز جهان عشق است و بس ، عاشق در این بازار شو
میگم ،من تلویزیون خیلی کم نیگا میکنم ، شاید روزی 5 یا 10 د.ق ،ولی سال 91 بود تو برنامه دستان شبکه آموزش(به نظرم شبکه آموزش بهترین شبکه ی صدا سیما ست) وحید آیریان رو دیدم، آلبومشو باهاش آشنا شدم و در به در دنبالش بودم ، بعد آهنگ سرا رو پیدا کردم و دیدم آلبوم های پاپ رو هم نسخه کریستالیشو دارن که این ارزشو خرید رو میبره بالاتر و منم علاقه مند به همینم
بعد دیگه ترشحات خرید آلبوم تو وجودم زد بالا
ازاین کارم ناراحت نیستم ولی ای کاش بقیه افراد هم بفهمن که به علاقه هرکسی احترام بزارن و مهم تر از همه بدونن اون خواننده هم کارش اینه و با رعایت کپی رایت میتونه ادامه بده راهشو
وحید جان من تو تبریز زندگی میکنم ، که متاسفانه پخش آلبوم خیلی ضعبفه دلیلشم تقاضای خیلی پایین میتونه باشه
از لس آنجلسی ها کسی نمیشناسم که واسم جور کنه ، ولی قبلنا حدودای 75 تا 80 که هر سال بندرعباس و زابل و ... میرفتیم ، آلبوم میگرفتم ، البته نسخه پاکستانی بودن
یادم میاد تو قشم سال 76 آلبوم طلوع کن ابی رو 5 هزار تومن میداد (اورجینال) که قیمت خیلی بالایی بود
ولی میخوام برم چنتا آلبوم از ترکیه بگیرم ، امیدوارم تو گمرک ازم نگیرنشون
ویرایش توسط p@RH@m : 10-05-2014 در ساعت 11:05 PM
خود را نگر او را ببین ، کی دیده ای یاری چنین
اول به وصل خویش رس ، دوم به سوی دار شو
دلبسته را بر آب و گل نی آگه از اسرار دل
راز جهان عشق است و بس ، عاشق در این بازار شو
آره واقعا منم با این موافقم
پارسال آلبوم اوهام اومد ، این آلبوم آهنگسازیش خیلی خوبه ، ولی انتقادی که داشتم به صدای آقای شعرباف بود که به سبکی که میخونن نمیخوره ، اگه آلبوم اینسترومنتال بود خیلی بهتر بود
البته نظر شخصی خودمه
یا مثلا آلبوم راهی محتشمی ، یه آلبوم خیلی خوبی بود ، خودش واسم سی دی رو فرستاد با امضاء
یا آلبومی مثه چارتار بی نظیره من هم ولت هم کریستالیشو (2نسخه) خریدم
خود را نگر او را ببین ، کی دیده ای یاری چنین
اول به وصل خویش رس ، دوم به سوی دار شو
دلبسته را بر آب و گل نی آگه از اسرار دل
راز جهان عشق است و بس ، عاشق در این بازار شو
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)